Przy wielkim wulkanie [Tadji, Lyanna]

[Tadji]

Tadji przejmował się nigdy takimi drobnostkami, każdy układa swoje życie po swojemu. A to że matka ich zniknęła od tak to już nie jego sprawa. Niestety wyzbył się uczuć typu przejmowanie czy opłakiwanie, że tej osoby nie ma. Życie toczy się dalej pomyślał sobie wtedy usłyszał słowa kuzynki.
- A no, przydałaby się jak najbardziej, hmm wiesz może tej dwójki prawdopodobnie też nie ma, ale pewnie potomkowie królów się ukrywa... - rzekł odpowiadając na słowa lwicy. No niestety dużo lwów znanych im i członków stad, potop ich zgarnął, a niektórzy uratowali się bywając garstką.
- Na dobrą sprawę, zawsze można przejść się niepostrzeżenie w kierunku Lwiej Ziemi, żeby obeznać sytuację jaką posiadają w tym momencie - wypowiedział krótko. Rozmyślał sobie, że szpiedzy by się przydaliby na dłuższą skalę, zawsze byłoby coś według niego. Gdy usłyszał żart swojej kuzyneczki, zaśmiał się.
- No cóż, tak bywa moja droga. Na dobrą sprawę trzeba myśleć na przód, żeby spiąć po szczeblach aż do władzy - wypowiedział obnażając białe kły. Tadji faktycznie ma zamiary iść w górę do hierarchii, jako potomek Ziry chce zostać ważniejszy w stadzie. Na to wygląda, że ma chce pielęgnować ideały babki.

[Lyanna]

- W to nie wątpię! Z pewnością spłodzili jakieś zasmarkane bachory. - warknęła.
Nie żeby nie lubiła młodych, ale jakoś specjalnie na chwilę obecną nie czuła do nich nic więcej poza drobną odrazą. Były dla niej swego radzaju utrudnieniem w życiu. Posiadając potomstwo musisz się nim zajmować i zapewnić bezpieczną przyszłość, a na to nie miała czasu. Liczy się swoje życie i tak jak to zaznaczył Tadji pozycja w stadzie.
- Tak... z tym, że nie wiem co powiedziałaby na to Nyeusi... zrzędliwa z niej baba. - otwarcie skrytykowała przeradzając to bardziej w żart na temat lwicy.
- Widzę, więc kochaniutki, że mamy bardzo podobne priorytety w życiu. Szkoda, że tak mało czasu spędzamy razem. - skwitowała posyłając zielonookiemu zadziorne spojrzenie wiążące się z przegryzieniem dolnej wargi.

[Tadji]

Tadji miał zamiar zostać jak najwyżej w stadzie chcąc pokierować złą ziemią ku chwale, jak jego nie żyjąca babcia Zira. On odziedziczył charakterek babci i ojca, a trochę tez po mamie ale to już drobna domieszka. Każdą rzecz trzeba przemyśleć kilka razy, jeśli chce się zrobić pierwszy i to poważny krok. On nie miał nic przeciwko, żeby mieć potomstwo, ponieważ to by zasiliło lojalność i wierność stadu, tylko czy nadawałby się na ojca? prawdopodobnie tak.
- Pewnie, uznałaby, że to nie ten czas, a to jest najlepsza okazja żeby działać niż czekać na ostatnią chwilę. Gdy matka opowiadała mi jaka była babcia Zira to od razu rzekłem za dzieciaka, że chcę być taki jak ona. Stała się moim wzorcem do naśladowania, dzięki temu zaczynałem trenować swoją fizyczne ciało i psychikę. Niecierpię poddawać się, to nie leży w mojej naturze, droga Lyanno - wypowiedział krótko na słowa kuzyneczki. Wyczuł naturalnie drobny żart o niej, jednakże zbyt poważnie do tego podszedł w rozmowie.
- A no to prawda, każdy z nas posiada ambicje, które chcą spełnić w swoim życiu. Wiesz zawsze, możemy więcej czasu spędzać razem, mi to by odpowiadało jak najbardziej, co sądzisz? - wypowiedział obnażając białe kiełki odwzajemniając zadziorny uśmiech z dozą tajemniczości.

[Lyanna]

Lyanna natomiast na nikim się nie wzorowała, ona po prostu zamierzała być sobą od zawsze i nie zważać na innych. Błędy babki, matki i całej reszty sławnej masy znała i potrafiła obiektywnie na wszystko spojrzeć, jednocześnie zachowując swoje zdanie i je sama wyrabiając. Dlaczego nie dzieliła się nim z innymi? Nie była głupia i nie zamierzała się narażać. Przetrwanie ponad wszystko.
- Nie wątpię... - rzuciła znudzona jego wywodem.
Już teraz widziała okropne zaślepienie kuzyna dążeniem do tego by być jak krewniacy. Brakowało mu zdecydowanie tego czegoś co czyniłoby go innym od reszty, a warto doskonalić się na błędach i decyzjach innych.
- Jesteśmy rodziną, musimy trzymać się razem. Bardziej niż to miało dotychczas miejsce. - rzuciła poważnie.

[Tadji]

Tadji prawdopodobnie za bardzo wziął słowa swojego ojczulka, który miał wpojone twarde zasady i chciał tym bardziej zaimponować swojej matuli. No niestety, chyba zarówno odziedziczył coś po nim, co nie było dobre tak naprawdę dobre lub wspaniałe. Za dużo mówił, a powinien część zachować opinii dla siebie.
- Wybacz, zabardzo rozgadałem się jeśli chodzi o to - wypowiedział krótko.
- Mój ojciec, za dużo w kółko o tym mówił, więc udzieliło się we mnie za dużo egoizmu czy też oślepienie dlatego powinnienem przystopować z tym - rzekł z premedytacją do kuzynki. Samiec musiał co nie co ułożyć swoje myśli na to wygląda.
- Tak, masz rację Lyanno, we trójkę będziemy silni, oczywiście licząc jako trzecią osobę mojego brata Ragira - odpowiedział poważnym głosem. Naturalnie nie chciał pominąć swojej siostry, ale była zbyt młoda żeby to zrozumieć, kiedyś czas na nią przyjdzie też.

[Lyanna]

Chyba zbyt ostro się wyraziła, bo zauważyła w Tadjim nutkę onieśmielenia, a jego tłumaczenia tylko ją w tym utwierdzały. Westchnęła i machnęła energicznie kitą w górę.
- Spokojnie, może po prostu tego potrzebowałeś. - sprostowała, by załagodzić sytuację.
Oczywiście następnymi słowami bardzo ją zadowolił, bo dokładnie o to jej chodziło. W sumie dobrze wiedziała, że nie tylko ich trójka... zdawała sobie sprawę, że wraz z upływem czasu odnaleźć mogą się inni krewni lub po prostu sojusznicy. Takiej opcji nigdy nie wolno całkowicie wykluczyć. Podniosła się na równie łapy i przeciągnęła leniwie z towarzyszącym głuchym ziewnięciem.
- Póki któreś z nas nie zdecyduje się działać na własną łapę... i nie zostawi reszty. - brała wszystkie możliwe możliwości. Od buntu, sprzeczki po otwarty konflikt między sobą, czy potyczkę byleby być wyżej niż drugie.

[Tadji]

Tadji miał swoją chwilową słabość ale nic się nie dzieje bo każdy by wpadł w taki chwilowy zastój. Spokojnie odetchnął z ulgą, że kuzynka zrozumiała jego uczucia bo mało kto go potrafił zrozumieć. Zawsze uważał, że lepiej zapracować nad swój status, niż być kopią czyjąś i to bez charyzmy. Spoglądał się uważnie jasnej i usłyszał słowa kuzynki.
- A no właściwie to fakt, ale mam nadzieję że tak nie stanie się - odpowiedział krótko wstając, potem rozciągnął się kończąc na ryku. Spojrzał się w horyzont ostatni raz.

[Lyanna]

Wstała po chwili z kamiennego podestu i przeciągnęła się zerkając kątem oka na Tadjiego, mruknęła przeciągle i ruszyła ku zejściu z półki skalnej. Na koniec jeszcze raz wróciła do niego srebrnym spojrzeniem, skinęła łbem i przeszyła ogonem powietrze.

z/t

[Tadji]

Tadji długo kimał sobie po wyjściu swojej kuzyneczki, jednakże usłyszał, ryk swojego młodszego brata co oznaczało, coś znaczącego. Jednakże nie chciał mu przeszkadzać w swoich planach. Wyszedł, z terenów wulkanicznych ruszając, w innym kierunku niż zamierzał.

z.t