Podnóże

[Nabo]

-A może wpadłeś tutaj na przeszpiegi, hm?- zapytał robiąc przy tym podejrzliwą minę, jednak chwilę potem zaśmiał się wesoło.
-Spokojnie, żartowałem tylko- rzekł wesoło, po czym zaczął się zastanawiać co mógłby powiedzieć obcemu. W sumie to podobno jakieś lamparty współpracowały z tym całym Wodzem, ale czy typowy złol wpadłby do nich tak w biały dzień? Raczej nie.
-Nie licząc kilku tajnych projektów których wygadanie mogłoby się bardzo źle dla mnie skończyć, to pracuję na udoskonaleniem napoju z maruli. Na razie u co trzeciego osobnika spożycie kończy się obfitą sraką a jest to bardzo niepożądany efekt na spotkaniach towarzyskich- powiedział, całość zwieńczając szerokim uśmiechem.
-A co do stada…cóż nasi rządzący przeprowadzają właśnie na nas eksperyment któremu nadałem nazwę: ludowładztwo. Polega on na tym, że rządzący zobowiązani są do przestrzegania prawa a raz na jakiś czas dorosłe osobniki wybierając przywódcę stada- rudy po skrócie lampartowi opisał o co w tym wszystkim chodzi.

[Noir]

- Przejrzałeś mnie, w głównej mierze przyszedłem na przeszpiegi. -Powiedział to na tyle poważnie, że ciężko było stwierdzić czy to prawda czy jednak po prostu sarkazm. -Wasza linia obrony bardzo kuleje, skoro w ciągu kilku dni bezkarnie spacerowałem po waszych włościach aż zaszedłem do niemalże legowisk i prawie pożarłem wasze młode. A czasy nie są bezpieczne dla nikogo gdy jakiś szaleniec próbuje wszystkich wykończyć. - Przemilczał te super plany odnośnie sporządzania ogłupiających specyfików, które na dodatek uzależniają. Naprawdę zaczynał żałować, że opuścił dżunglę. Poważnie sobie porozmawia z Sariv'em jak wróci bo póki co wysiłek jaki włożył w pojawienie się tutaj i zostawienie panien bez obrony nie był tego wart.
- Chcesz mi powiedzieć, że wasze przywództwo zmienia się regularnie i byle pospólstwo wybiera kto ma nim pomiatać? - Teraz to już miał całkowitą pewność, że tutejsza społeczność to banda bezrozumnych pawianów. Mimo wszystko postanowił zadać jeszcze jedno pytanie.
- Czy twoje osiągnięcia są również z zakresu wykorzystania płonącego kwiatu do własnych celów?

[Tunu]

Chętnie się pobawimy ale tak jak powiedział Davu, musimy załatwić parę ważnych spraw, takich dla starszych lwiątek.-Powiedziała i podniosła głowę wysoko. Fajnie jest być w śród młodszych, bo czujesz się takim przywódcą.
Tunu też to się bardzo spodobało.
-Nie wiem gdzie jest Pan Tib, może ty i Pan Mjuvi pójdziecie go poszukać, a ja w tym czasie, poczekam tu, bo może przyjdzie gdy was nie będzie.-Powiedziała do Davu i naglę... zauważyła dziwnego lwa.
Był dorosły, ale nie miał grzywy i był... czarny? Z zadziwieniem podeszła do niego i obejrzała go od góry do dołu.
-Dzień dobry! Czemu Pan ma taki dziwny kolor?-Przekrzywiła głowę i spojrzała na niego.

[Rivu]

Zmarszczyła gniewnie brewki. Ta starsza samica popełniła bardzo podstawowy błąd. Wcale nie jest żadną przewodniczką stada. Nie jej.
- Ja jestem księżniczką i jak chcę się z wami bawić to musicie się że mną bawić! - w miarę mówienia podnosiła głos, aż na koniec krzyknęła na Tunu. Całe futerko zjeżyło jej się ze złości. Niech tylko ta głupia lwica nie warzy się jej teraz odmówić!

[Tunu]

Chciałam się pobawić, ale skoro tak, to niech szanowna księżniczka bawi się sama!-Również krzyknęła. Ot to. Jakieś młodsze od niej lwiątko nie będzie jej rozkazywać! W końcu to ona jest ważniejsza, bo jej wujek jest kanclerzem.
Odwróciła się znów w stronę dziwnego czarnego lwa i patrzyła oczekując odpowiedzi. Uśmiechnęła się do niego przyjaźnie i zawinęła swój ogonek pod siebie.
-A Pana rodzice też mają taki dziwny kolor?-Zapytała. Może tylko on taki jest? A może jest cała grupka takich czarnych lwów? Fajnie by było wszystkich poznać!

[Rivu]

Tego już było za wiele! Sarina prychnęła na starszą lwicę, odwróciła się i uciekła, poprzysięgając zemstę.

Z.t.

[Tauro]

Zrozumiał co to oznaczało „później” i to tylko dlatego przez cały ten czas przyglądał im się z ubocza, nie chciał ingerować w tą bezsensowną kłótnię pomiędzy lwiczkami, którym wydawało się, że są najważniejsze na całym świecie.
Niestety jak na prawdziwą awanturę przystało, musiało się skończyć na łzach, wszak była to jednak w końcu jego rodzona siostra, więc musiał jakoś zareagować.
W tym celu spojrzał się na Tunu z nutką dezaprobaty i rzucił szybko -Co zrobiłaś?-

[Shani]

Shani dumnym krokiem ruszyła przed siebie spoglądając na zebranych w podnóżu. Potem zauważyła córeczkę Tunu.
- Witajcie wszyscy - uśmiechnęła się wypowiadając swoje słowa z uśmiechem. Potem podeszła spokojnym krokiem w kierunku młodych. - Tunu? - spytała się zamartwiając o nią. Nie chciała, żeby źle zrozumiała wcześniejszą sytuację. - Córeczko? Możemy porozmawiać — spytała się jej.

[Davu]

Nie interesowało go już co sobie uważa ta mała i afery jakie urządza, chciał już iść z panem Mjuvim do przywódców, niestety Mjuvi gdzieś mu zniknął z oczu, postanowaił więc zagadać do Tunu. W końcu to jej wujkowie, pewnie też wie gdzie ich znaleźć.
- Ej, a może ty mnie zaprowadzisz do panów przywódców? - Powiedział doganiając lamparcice.
- O, dzień dobry - uśmiechnął się do nieznanej mu dorosłej. W końcu musiał też zrobić dobre wrażenie na innych członkach stada.

[Tunu]

Spojrzała na Tauro z wyraźnie wściekłą miną. On jest głupi czy co? Przecież to nie jej wina! Nagle przyszła jej mama.
-Tak!-Ucieszyła się, że spotkała mamę i z uśmiechem podeszła bliżej. Wtedy usłyszała swojego kolegę.
-Davu szuka wujka Atha, bo chce tutaj zostać.-Wytłumaczyła mamie i wskazała łbem na Davu. Mama na pewno im pomoże znaleźć wujka. Przecież jest jego siostrą, wiec wie gdzie jest. Ciekawe o czym mama chce rozmawiać.
-A o czym mamy rozmawiać? Bo ja chciałam się dowiedzieć czemu ten pan jest czarnym lwem.-Popatrzyła na Noira.