Podnóża Baobabu

[Kisulisuli]

Lamparcica zauważyła jak Kron puszył pióra i spytała z uśmiechem na pysku:
-Czemu tak się puszysz? Zaraz będzie z Ciebie kulka, a to nie czas na zabawę w turlanie kulki. Po czym dodała z poważna miną i postawą:
-Jak byłam mała to słyszałam wiele opowiadań o Lwiej Ziemi i jej królach, a szczególnie o Simbie i Mufasie. Więc postanowiłam wstąpić do tego stada, by bronić razem z innymi zwierzętami przestrzegania zasad Kręgu Życia, między innymi przed hienami, złoziemcami i wyrzutkami. A chciałabym to robić, ponieważ Krąg Życia zapobiega większym konfliktom międzygatunkowym, ale niestety tylko jest to zapewnione tylko tym zwierzętom, które go przestrzegają, oraz zapobiega katastrofom i tworzy harmonię wraz z równowagą. Czy chciałbyś się jeszcze o coś zapytać?

[Mistrz Gry]

Wypuścił powietrze z głośnym sapnięciem, na powrót przybierając kształt bardziej przypominający orła niż kulkę.
- Mam więc dla ciebie przykre wiadomości. Kiedy wielka powódź nawiedziła krainę, bardzo wiele zwierząt straciło życie. Nie ma pewności, czy odnajdziesz jeszcze królów, o których mówisz. - rzekł smutnym głosem i pokręcił głową. Mimo że uważał się za mądrego, musiał przyznać, że nie do końca rozumie o czym mówi Kisuli.
- Czy Lwia Ziemia zmusza innych do przestrzegania tych zasad? I skoro wierzą, że Krąg Życia rządzi światem to jak może on nie działać na lwy z innego stada albo hieny? O jakiej katastrofie mówimy? - zapytał, zaniepokojony słowami lamparcicy.

[Kisulisuli]

Kisulisuli zaniemówiła, nigdy nie musiała odpowiadać na tyle pytań na raz, ale zebrała się i zaczęła powoli odpowiadać, by przypadkiem czegoś nie pomylić:
-Zmusza tylko tych, co żyją na Lwiej Ziemi...I...Krąg Życia nie rządzi światem, tylko byłoby najlepiej gdyby wszystkie zwierzęta go przestrzegały.. I ten... Katastrofy... no chociażby wielki głód, który był za panowania Skazy.

[Mistrz Gry]

Uznał, że koty utrudniają sobie życie nie tylko skomplikowanymi imionami, ale także dziwacznymi wierzeniami.
- Chyba słyszałem o tym wielkim głodzie. Ale czy przyczyną nie była susza? - zastanawiał się na głos Kron. - Susza nadeszła dlatego, że Lwioziemcy nie przestrzegali Kręgu? - dopytywał Kisuli, która widocznie znała się na historii. Zamyślił się jeszcze chwilę drapiąc się skrzydłem po głowie.
- Czy to oznacza, że jeśli nie będą przestrzegać Kręgu Życia grozi nam kolejna katastrofa, taka jak ostatnia powódź? - w jego głosie można było dostrzec nutkę niepokoju.

[Kisulisuli]

Lamparcica patrzyła na Krona z zakłopotanie i powiedziała:
-Przecież.. Skaza złamał zasady Kręgu Życia... i naruszył tym harmonię... więęęc nastała susza. Tak! Tak właśnie było.-po czym wyszczerzyła zęby-Aaaa co do tej katastrofy to nie jest wykluczone, chyba że... w porę opamięta się ten co złamał zasady.
Kisulisuli odetchnęła z ulgą po swojej wypowiedzi i zapytała z podskokiem:
-To co?! Możemy ruszać?

[Invicta]

Być może nie powinna odwiedzać tego miejsca, ale przecież postanowiła sprawdzić, o co chodzi z tymi stadami, prawda? Najwyżej trzeba będzie salwować się ucieczką, zresztą nie pierwszy raz. Przynajmniej będzie wiedziała, której grupy trzeba unikać.
- Przygoda, przygoda, każdej chwili szkoda, świat jest piękny... - nuciła sobie w myślach, jednocześnie podziwiając urodę tego miejsca.

[Mistrz Gry]

Pokiwał jedynie głową na opowieść Kisuli. Nigdy nie przepadał za historią a o Lwiej Ziemi wiedział tylko tyle gdzie leży i że urządzają głośne przyjęcia na tej swojej skale.
- Myślę, że możemy... - zaczął, ale wtedy zauważył pojawienie się lwicy. Poderwał się z ziemi i podleciał na gałąź, by z góry się jej przyjrzeć.
- Mamy towarzystwo. - powiedział, wskazując skrzydłem stronę, z której nadchodziła Invicta.

[Kisulisuli]

Słysząc doniesienia Krona, Kisulisuli postanowiła na wszelki wypadek schować się za baobabem, bo przecież nigdy nie spotkała się z żadnym lwem. Upuściła uszy i wychyliła jedno oko, by obserwować sytuację i by było jej jak najmniej widać.

[Davu]

Davu postanowił, niczym każdy porządny lwioziemski samiec, patrolować tereny stadne. W końcu już był prawie dorosły, już za chwilę zacznie mu w końcu rosnąć grzywa, prawda?
W okolicach baobabu zauważył jakąś lwicę. Z daleka wyglądała podobnie jak kilka innych lwioziemek, ale gdy podszedł bliżej zorientował się ze chyba jej nie zna.
- Dzień dobry - Przywitał się przyjaźnie. Nie chciał, by ktoś czuł się niepotrzebnie zagrożony z jego strony.

[Invicta]

Dostrzegła młodego samca, który najwyraźniej nie miał złych zamiarów. Na razie nie była świadoma obecności lamparcicy i ptaka, zresztą to by niewiele zmieniło. Nie przeszkadzało jej towarzystwo innych wielkich kotów, w końcu nie polowała na nie. Owszem, stanowiły konkurencję, ale było to raczej nieuniknione.
- Bądź pozdrowiony. Jestem Invicta - powiedziała do młodego lwa, kiedy znalazł się bliżej niej.