Jaskinia Gościnna

[Enaron]

Ignorują mnie i tylko o tej kupie. Kupa musi śmierdzieć inaczej nie jest kupą.
- Zaproponowałem zabawę, a wy mnie ignorujecie! - Wysunąłem pazurki i wytarłem w nie gluty z nosa. Stanąłem odchodzącej Ventrumie na drodze.
- Chamstwo i drobno mieszczaństwo! Nie wyczymię tego. - Skoczyłem na lwicę żeby zadrapać ją zagluconymi pazurami pełnymi bakterii prosto w jej chłopski łeb.

[Silver Hunter]

- Ej, co ty robisz?! Zostaw ją, ty śmierdzielu! - rozzłoszczony gepard rzucił się na kota, uniemożliwiając mu skoczenie na oddalającą się lwicę. Przycisnął go łapą do ziemi patrząc na niego ze złością i najwyższą odrazą. - Wynoś się stąd albo porachuję ci wszystkie kości! - zawarczał groźnie na kota, który leżał rozpłaszczony na ziemi i przygnieciony jego łapą uzbrojoną w ostre pazury.

[Ventruma]

Ze zdziwieniem usłyszała słowa kota z za pleców, które nie świadczyły dobrze. Od razu postanowiła zrobić unik, spodziewając się z jego strony ataku i się nie przeliczyła. Nie zależnie od powodzenia postanowiła pomóc SIlverowi i również go złapać i przytrzymać przy ziemi.
-Nie, nie! My chcemy się pobawić, ale musisz najpierw iść do lekarza.-Powiedziała pośpiesznie chcąc uspokoić kota. To była prawda, chętnie by się z nim pobawiła, ale nie chciała się zarazić. Chodź Ven i tak ma bardzo dużą odporność i jeszcze nigdy na nic nie chorowała. Na szczęście był tu Silver, który może nie jest taki jak Ven i nie będzie mu szkoda kota który chce ich specjalnie zarazić.

[Dhoruba]

Ucieczkę lwiątka zauważył za późno, by zareagować. Zresztą, na tym etapie był już tak bardzo podenerwowany, że ani myślał biegać za czyimiś bachorami. Po chwili do jaskini weszły kolejne osoby. W samicy rozpoznał tę, która uprzednio rozmawiała z Narie. A jeśli chodzi o towarzyszącego mu osobnika... No cóż. Oczywiście, że geparda również rozpoznał, w końcu ile było przedstawicieli jego gatunku o srebrzystym umaszczeniu i dziwnej mieszance prążków i cętek na całym ciele? Jego obecność szczerze powiedziawszy go poirytowała. Miał rację, że od początku mu nie ufał. Ostatnim razem podawał się za podróżnika, a tu proszę, włóczy się po terenach Lwiej Ziemi z charakterystycznym stadnym naszyjnikiem zwieszającym mu się z szyi. Zmierzył geparda lodowatym spojrzeniem, gdy ten się odezwał.
- O to samo mógłbym zapytać i ciebie. Z tego, co pamiętam ostatnim razem, kiedy się widzieliśmy podawałeś się za samotnego wędrowca - rzucił chłodno. A więc przez ten cały czas szpiegował dla Lwiej Ziemi. Nie mógł do końca powiedzieć, że się tego nie spodziewał, niemniej fakt, iż Lwioziemcy wysyłali już na ich ziemie swych zwiadowców był niepokojący.
Miał coś jeszcze powiedzieć, kiedy do jaskini wpadł jakiś kotek. Zerknął na niego przelotnie i już miał go zignorować, kiedy przybysz ot tak bezczelnie wypróżnił się pod ścianą. Dhoruba skrzywił się malowniczo na ten widok, marszcząc nos, gdy uderzyła weń fala smrodu i odsunął się z niesmakiem w stronę wyjścia.
- Obrzydlistwo - fuknął z obrzydzeniem, po czym spojrzał na Lwioziemców. - To ktoś z waszych? - spytał. Aż cisnęło mu się na usta, by dodać, czy wszyscy zawsze srają po kątach swoich jaskiń, lecz w ostatniej chwili się powstrzymał. Nikt mu zresztą nie odpowiedział, bowiem w chwilę później mały śmierdziel rzucił się z tymi swoimi brudnymi łapami na lwicę, a szary rzucił się do pomocy. Dhoruba wywrócił oczami. Że też naprawdę musi się z czymś takim użerać.
Nie miał zamiaru samemu brudzić sobie łap (dosłownie) i pomóc Lwioziemcom, w końcu mały zwierzak zapewne nie będzie w stanie zbyt wiele im zrobić. No, chyba, że pozaraża ich jakimś paskudztwem. To tylko kolejny powód, by nie zbliżać się do małej paskudy. Stał więc w miejscu, skrzywiony i widocznie zdegustowany, starając się trzymać z daleka zarówno od tej szopki rozgrywającej się przed nim, jak i cuchnących pod ścianą odchodów, prosząc w duchu przodków, by Lwioziemcy łaskawie odsunęli się z przejścia i dali mu opuścić jaskinię.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

1. Enaron atakuje Ven, zręczność vs zręczność, Enaron -10 przez osłabienie chorobą
Enaron(30)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
3, 13, 43

Ven(63)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
46, 35, 12

3 sukcesy Ven
2. W ataku grupowym Enaron ma -50% zręczności, nie jest w stanie się obronić przed Silverem

Chory kot skoczył na lwicę, by wbić w nią swoje pazurki, lecz ta zdążyła w porę się uchylić. Siedzące na plecach Ventrumy lwiątko spadło z piskiem na twardą ziemię pod wpływem jej nagłego ruchu. Atak kota nie trafił w cel i Enaron wylądował u stóp Silvera, który błyskawicznie doskoczył by uchronić Ven przed atakiem. Gepard przycisnął łapą Enarona do ziemi, a Ven od razu mu pomogła. Kotek był teraz przytrzymywany przy ziemi przez dwójkę Lwioziemców.

[Ventruma]

Puściła Enarona, gdyż dobrze wiedziała, że Silver sam jest w stanie go przytrzymać i nie uda się czarnołapemu uwolnić. Podeszła do malucha i polizała go czule na główce, po czym wzięła za skórę na karku i podniosła. Biedactwo. Ale przynajmniej nic mu się nie stało.
-Co z nim zrobimy? Może ktoś z wyższych rang się nim zajmie?-Zapytała brata, mając na myśli oczywiście kota, nie Newtona, gdyż do powrotu jego mamy sama się nim zajmie. Nie miała pojęcia co zrobić w takiej sytuacji. Nie była w stanie wyrządzić krzywdy tak małemu zwierzęciu. Jeśli go wypuszczą poza tereny, znów się napatoczy. Mogą tylko kogoś sprowadzić.
-Zaczekaj tu.-Znów podjęła się wyzwaniu spokojnego wyjścia z jaskini, razem z Newtonem. zt jeśli nikt nie skoczy na mnie z zagluconymi pazurami.

[Silver Hunter]

Puścił kota spoglądając na Ventrumę.
- Najlepiej będzie, jak pójdziesz po Athastana. On będzie wiedział jak się nim zająć - stwierdził. - A ty masz być grzeczny i siedzieć cicho! Ona chce ci pomóc, a ty rzuciłeś się na nią z pazurami, łajzo! - warknął na kota.

[Enaron]

Głupio mi się zrobiło kiedy zaczął krzyczeć.
- To dla zabawy! Nie jestem łajzem! Jestem z bólem znaczy zbójem i bawię się z innymi w zbójów. Ja nie potrzebuję pomocy tylko chcę się pobawić i mieć przyjaciela.
Chamstwo i drobno mieszczaństwo. Najpierw mnie przycisnął ale teraz puścił.
- Nie wyczymie tutaj. Zimno mi. - pobiegłem w stronę wyjścia rzucając się do ucieczki. Jestem tak mały, że zmieszczę sie pod gepardem a bynajmniej spróbuję.
- Zbój Kapitan Enaron ucieka! Nigdy mnie nie złapiecie! - powiedziałem im po całości.


zt jeśli się uda

[Silver Hunter]

- O doprawdy? - gepard bez najmniejszego wysiłku pochylił się nad kotem i złapał go zębami za skórę na karku, wyciągając go spod swojego brzucha. Następnie puścił go i ponownie przygniótł łapą do ziemi.
- Słuchaj, nie pozwolę ci się tu wałęsać w takim stanie, bo jeszcze wszystkich pozarażasz. Muszę zabrać cię do medyka, jasne? - zapytał popatrzywszy na niego surowo.

[Mistrz Gry]

► Pokaż Spoiler

Enaron próbuje uciec Silverowi:
Enaron ( Z: 40 - 10 za chorobę)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
1, 50, 5

Silver Hunter(Z:61)

Mistrz Gry wyrzuca 3d50:
5, 25, 31

Interpretacja rzutów: 3 sukcesy Silvera

Chory kot próbował uciec z jaskini, jednak Silver bez problemu pochwycił Enarona, po czym przygniótł go łapą do ziemi.