Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki] (zakończona)

#11

- Wędrówka w poszukiwaniu zwierzyny będzie już żmudna i nudna, więc co ci szkodzi. - zachęciła go, by jednak podzielił się z nią tą jakże ckliwą historyjką, póki nic nie znaleźli.
- Teraz już mogę się sama poskładać do kupy. - wzruszyła ramionami. Wreszcie była pod tym względem niezależna i nie musiała leźć na terytorium wroga, żeby ją ktoś łaskawie wyleczył. Choć nie tyle co przerażało ją bratanie się z Lwioziemcami, co ponowne przebywanie tam wielu długich tygodni, od których dostawała fioła.
- Urocze jest też to, że bardzo chętnie pozbyłbyś się swojej królowej. Mimo, że nie jest z rodziny. - nie kontynuowała dalej tego niewygodnego tematu. Jeśli nie uszanowałby tego, przed polowaniem czekałoby ich jeszcze wspólne mordobicie.
I ruszyli. Czarna starała się wysilić wszystkie ze swoich zmysłów, by jak najszybciej odnaleźć trop i nie tułać się pół dnia po sawannie, bez sensu tracąc energię.
percepcja Falki =51

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
72, 84, 37

#12

Ogary poszły w las... znaczy się, khem, lwy w sawannę, nie z kopyta, tylko z łapy, przedniej lub tylnej, kto by to ogarnął. Oni natomiast ze wszystkich sił starali się ogarnąć, w końcu - kto nie poluje, ten nie je, czy jak to mówiły ich babki lubujące się w przysłowiach.
Haki rozpoczął od zaciągania się powietrzem przy ugiętych łapach, zmniejszając dystans dzielący go od podłoża - co było pomysłem o tyle innowacyjnym, co nieskutecznym - w wysokiej trawie nie dość, że nie dostrzegł żadnych śladów, to jeszcze oberwał jakimś zbłąkanym źdźbłem po nosie.
Nieco więcej szczęścia miała czarnulka - widzieć co prawda również za wiele nie widziała, żadne tropy nie rzuciły się jej w oczy, ale kiedy na chwilę przestali się z Hakim przyjacielsko przekomarzać, Falce zdawało się, że usłyszała tętent kopyt. Z kierunku, z którego nadleciały ptaszyska.

#13

-Ty chyba nie rozumiesz, jak ktoś dyskretnie próbuje dać ci do zrozumienia, że nie ma ochoty o czymś gadać, co nie?- odparł wesoło. Jeżeli Haki chciał utrzymać wiarygodność, jego historia musiał być spójna a im mniej lwica wiedziała, tym łatwiej było ja utrzymać.
-Błąd. Wbrew pozorom jej życie leży w moim interesie. Ale kiedy znów będę miał nieszczęście ją spotkać to przekaże jej jak się o nią martwisz. Pewnie zrobi się jej ciepło na serduszku- dodał, całość zwieńczając dobrze odegranym, miłym uśmiechem.
-Poza tym, nie warto się przywiązywać, dla tych na górze jesteśmy tylko pionkami, narzędziami za pomocą których realizują swoje chore ambicje. Im szybciej się z tym pogodzisz tym mniej ciebie później zaboli- powiedział. Skoro już czekała ich żmudna droga, to zielonooki zamiast się tłumaczyć postanowił podzielić się z ciemna lwicą swoimi przemyśleniami. Życie nauczyło go, żeby nie ufać wszelkim przedstawicielom władzy, dlatego też brązowy nie zamierzał formalnie dołączać do żadnego ze stad a dopóki miał swobodę działania mógł oferować innym grupom swoje skromne usługi.
-Masz coś?-rzucił do Falki, gdy sam zaczął już odczuwać delikatną frustrację spowodowaną faktem, że sam nic nie znalazł. Przecież nie dam się tak pokonać jakiemuś złodupcowi...- pomyślał, po czym powrócił do wypatrywania jakichkolwiek śladów potencjalnej zwierzyny.
W celach szkoleniowych: precepcja 35

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
22, 3, 91

#14

- Rozumiem, ale mam to w głębokim poważaniu. - uśmiechnęła się słodko, cóż, a przynajmniej próbowała. Liczył się sens wypowiadanych słów.
- Z jednej strony masz rację, z drugiej - całkowicie pierdolisz. Ale na tak egzystencjalne tematy może porozmawiamy przy innej okazji. - zakończyła, może niezbyt eufemistycznie, ale głód powoli odbierał jej zdolność logicznego myślenia. A także chęci na jakiekolwiek pogawędki, choć jeszcze parę minut temu chciała konwersować z samcem.
Przystanęła i strzygła poszarpanym radarem. Jakieś ptactwo? Nie, nie zadowoliliby się opierzonymi chuchrami, poza tym trudno złapać je w locie. Choć mogły też wskazywać na jakiegoś roślinożercę, który je spłoszył. Albo kolejnego lwiego intruza. Tak czy tak należało to sprawdzić.
- Słyszałeś? Chodź. - kiwnęła łbem i ruszyła ostrożnie do wskazanego miejsca, nadal rozglądając się i niuchając. i nadal szkoleniowo, pro forma (p:51+10 za odgłosy kopytek)

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
5, 20, 68

#15

Tym razem wysokie trawy zadziałały na ich korzyść - bo jak już zdecydowali się obrać konkretny kierunek, zarośla stanowiły dla nich osłonę, mogli zatem podejść - podkraść się? - względnie niezauważeni. Na pewno pomogło też zamknięcie paszczy, przynajmniej chwilowe.
Tropów nie było widać żadnych, przyniesiony z wiatrem zapach przywodził na myśl kopytne... a jeszcze zanim wyłonili się z osłony na tyle, żeby cokolwiek dostrzec, ich uszu do.bie.gł strzęp rozmowy.
- ...ale mamooooo... - marudziła istota płci nieokreślonej, natomiast ewidentnie nieletnia, oceniając po brzmieniu.
- Powiedziałam! - uciął starszy głos. - Płoszyć ptactwo się zachciewa! Czekaj, przyjdzie lew, i cię zje! - popłynęła groźba karalna, i zawtórowało jej tupnięcie kopytem. - No już, wracamy do stada, biegusiem!
Przysłuchujące się scence rodzajowej drapieżniki, jeśli zdecydowały się wychynąć ze swojej kryjówki, mogły dostrzec, że toczy się ona między dwoma zebrami - samicą i wyraźnie ociągającym się źrebięciem. Reszty rzeczonego stada nie było w zasięgu wzroku.

#16

Na jej słodki uśmieszek Haki odpowiedział podobnym, tyle tylko dodał do niego ciche westchnienie. Cóż, lwica miała charakterek i była godnym kandydatem do dyskusji. Aż szło zapomnieć, że jest złodupcem. Lew postanowił nie drążyć dalej tematu. Przy jedzeniu jeszcze sobie z nią pogada.
Podążają w kierunku z którego nadleciały ptaki, Haki dostrzegł w końcu swoje ofiary. Gdzieś w głębi jego skamieniałego serca żal mu było zabijać dzieciaka. Jak zwykle wiedział jak się z tego elegancko wyłgać.
-Zapolujemy na matkę, dzieciakiem się nie najemy- rzucił szeptem do Falki, po czym rozejrzał się po okolicy.
-Przyczaję się w tych zaroślach, zagonisz ją tam a wtedy ja na nią wyskoczę-wyszeptał, jednocześnie ruchem łapy wskazując lwicy na zarośla.
Na ugiętych łapach, najciszej jak tylko potrafił, zielonooki lew zakradł się w upatrzone za w czasu miejsce. Jeżeli ciemna lwica zapędzi zebrę w wyznaczone miejsce, zielonooki spróbuje wskoczyć na jej grzbiet i przeorać ciało roślinożercy swoimi pazurami.

#17

Do momentu odnalezienia źródła hałasów nie odezwała się ani słowem. Wyściubiła nos zza wysokiej trawy i przyjrzała się tej uroczej scence rodzajowej. Nie przejęła się zbytnio tym, co akurat zebry między sobą gaworzyły. Najważniejsze było to, że były dwie, oddzielone od stada. Choć właściwie powinna powiedzieć - jedna, bo dziecko nie stanowiło dla nich żadnego zagrożenia. Miała nadzieję, że tylko po lekkim nastraszeniu spieprzy gdzie raki zimują. Nie chciała marnować czasu i jeszcze go dobijać. Tylko dlatego. W przeciwieństwie do Hakiego nie miała skrupułów.
Gdy ten zaczął jej szeptać do jednego z uszu mimowolnie przeszedł ją dreszcz. Kiwnęła głową na znak, że zgadza się na taki plan (bo sama obecnie nie miała lepszego). Nie zwlekając dłużej, wyskoczyła zza trawy i zaczęła próbować zaganiać zebrę do wyznaczonego miejsca. O ile ta nie zaczęła się stawiać lub bronić latorośli.

#18

► Pokaż Spoiler

Wszystko wydarzyło się bardzo szybko.
W jednej chwili źrebię kopytko za kopytkiem snuło się za matką, mamrocząc pod nosem, jak na fochniętego gówniarza przystało - a w następnej usłyszało krzyk swojej rodzicielki.
- Biegnij, Forrest! - zarżała zebra, i sama zerwała się do galopu. - BIEGNIJ!
Ale zanim źrebak zdążył zrobić choćby krok, przed jego chrapami przemknął czarny demon, skutecznie utwierdzając go w miejscu, rozdzielając go od matki i podejmując za nią pościg.
Demonem była lwia medyczka, w stu procentach realizująca założony plan - i skutecznie prowokująca bieg swojej jeszcze niedoszłej zdobyczy w stronę zarośli. Sama zebra nie zdawała sobie sprawy z podstępu - myślała teraz tylko o tym, żeby odciągnąć drapieżnika od swojego młodego, i być może zaszyć się w wysokiej trawie, choć na chwilę, żeby zdezorientować przeciwnika, a potem pełnym galopem wrócić do stada.
Jakież było jej zdziwienie, kiedy zamiast w przyjazne rośliny jednoliścienne, wpadła prosto na drugiego lwa, cichutko w nich przyczajonego i gotowego do ataku.
Nawet nie zdążyła zrobić uniku. Zebra odskoczyła dopiero, kiedy pazury Hakiego przeorały jej łopatkę i bok, a do czarno-białych pasów dołączyły cztery szkarłatne, broczące krwią.
Spróbowała wierzgnąć, żeby zrzucić z siebie napastnika, i podjąć ucieczkę, już w innym kierunku.
A Forrest stał, i szeroko otwartymi ślepiami z niedowierzaniem patrzył przed siebie.

Zebra -17HP

#19

Plan zadziałał i to nawet lepiej niż zielonooki się tego spodziewał. Zwykle podczas takich akcji coś musiało się schrzanić i to, że wszystko poszło jak po maśle mocno zaskoczyła lwa. Dalsze zastanawianie się nad tym Haki postanowił przełożyć na później. Kiedy zebra znalazła się w odpowiednim miejscu, samiec obnażył pazury i jednym sprawnym susem znalazł się na jej grzbiecie. Wrzynając się w ciało zebry pazurami, brązowy naparł na nią całą swoją masą, by spróbować powalić roślinożercę na ziemię i tym samym ułatwić Falce zbliżenie się do ofiary. Jednocześnie zielonooki spróbował wbić swoje zębiska w kark roślinożercy, żeby przyspieszyć jego wykrwawianie się.

#20

Gdyby tylko Falka znała film z Tomem Hanksem, zapewne złapałaby nawiązanie i wybuchnęła gromkim śmiechem. Ale niestety była tylko lewkiem, a jedyny film na jaki mogła sobie pozwolić, to panorama akurat odwiedzanych krain. Wracając. Plan Hakiego, składający się tylko z dwóch krótkich zdań, zaczął przynosić niespodziewanie dobry efekt. I tak oto czarny demon zagonił zebrę niczym pies pasterski owce do zagrody, a samotnik wyskoczył zza trawy i naskoczył na grzbiet kopytnej. Ale to nie był koniec jej roboty. Medyczka również doskoczyła do przyszłej ofiary, próbując wpić się zębiskami w jej mocarną szyję. Próbowała trafić mniej więcej w środek, blisko krtani, ale czy jej się udało?

► Pokaż Spoiler

Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki] (zakończona)

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Re: Na zachodzie bez zmian [Gvalch'ca, Haki]

Kto jest online