Zielony plac przed wejściem

[Tendai]

-Hmm...- W sumie to juz minęło sporo czasu do tego momentu.
-Wiesz... to był dawno możliwe, ze już urodziła?- Nie byłem pewny ten czas tak płynie a tyle do robienia... Zastawiłem się. Kurcze tyle czasu a ja nawet nie widziałem mojego nowego rodzeństwa. Skrzywiłem sie na tę myśl. Chociaż unikałem jej też.. eh...

[Kurdybanek]

-Myślisz że może gdzieś tu być? My jak byliśmy mali to spędzaliśmy tu dużo czasu. Jest szansa że będzie tu razem z rodzeństwem... Jeśli tak to chyba nie będą tu bezpieczni... - Kudi miał złe przeczucia. O ile to prawda to musieliby ewakuować całą rodzinę.
-Jakiś pomysł co robimy?

[Tendai]

-To tym bardziej biegnij ich poszukać, powinni przenieść się na kaskadę, tam na pewno będzie bezpieczniej- Tutaj brat miał racje, matka lubiła przebywać tutaj.
-Ja może poszukam ciotkę Lyanne lub Natakę- Ktoś jeszcze musi o tym wiedzieć i trzeba coś z tym zrobić.
-Nie marnujemy czas- Kto wie jak to wszystko sie potoczy i czy to cos nie znajdzie nasze rodzeństwo.

[Kurdybanek]

-W takim razie lecę przeszukać okolicę. - Będzie to trochę ryzykowne ale ktoś musi się tym zająć. Liczy się bezpieczeństwo rodziny.
-Spotkajmy się tam. Postaram się tam z nimi dotrzeć jak najszybciej. Uważaj na siebie, nie wiadomo czy ten stwór gdzieś nie wylezie. Trzymaj się! - Rzucił po czym zaczął biec w kierunku kryształowej wnęki, czyli tam gdzie ostatnio widział się z matką.




ZT

[Tendai]

Przytaknąłem bratu.
-Uważaj na siebie- Powiedziałem i ruszyłem przed siebie. Nie będzie proste poinformować kogoś o tym. Matka to jako tako wiadomo gdzie jest ale ciotki? No tutaj muszę liczyć na pomysłowość swoją.
zt

[Mistrz Gry]

Tak oto wasza trójka: @Tendai @Nataka @Lyanna znalazła się przed wejściem do grobowca. Kiedyś rosnąca przed nim zielona roślinność już nie była taka. Rośliny im bliżej grobowca, tym wyglądały gorzej. Były niezwykle wiotkie, więdły na waszych oczach, jakby nie miały wody. Pojedyncze sztuki miały nawet delikatne oraz ledwo widoczne fioletowe przebarwienia. Jednak im dalej od wejścia tym zielone rośliny miały się o niebo lepiej. Samo wejście mogło sprawiać wrażenie mroczniejszego, obcego, a nawet strasznego. Zdecydowanie wasz dom... nie, raczej to miejsce, nie było już godne tego miana.

[Tendai]

Biegłem i miałem nadzieje, że lwice wezmą moje słowa na poważnie i w ogóle. Będąc bliżej dostrzegłem jakie juz zmiany następowały czym bliżej grobowca. Zwolniłem i nawet zatrzymałem się spoglądając na ten nieciekawy widok.
-Jest gorzej- Mruknąłem bardziej do siebie...

[Nataka]

Nataka biegła za Tendaiem nie myśląc nawet o tym, by zwolnić tempo. Jej myśli nawiedzały przeróżne wizje i niepokój, który jedynie pogłębił się, gdy przybyła na miejsce. Zatrzymała się obok samca, spoglądając po okolicy. Na jej pysku pojawił się grymas zniesmaczenia, ale i pewnego rodzaju smutek. Widząc, co takiego działo się tutaj z naturą poczuła dziwną bezradność... Ale gdy tylko zorientowała się, jakie emocje odczuwa, otrząsnęła się i nabrała odwagi, by podejść do wejścia do grobowca. Nie odezwała się ani słowem, patrząc tak przez chwilę wgłąb jaskini, starając się wytężyć wszystkie swoje zmysły, jakby starała się coś dostrzec i usłyszeć to, co mogłoby się znajdować w środku. Chciała sprawdzić, czy są tutaj sami, czy jednak szaman, o którym wspominał Tendai na Kaskadzie wciąż tutaj jest.
-...Nie wygląda to dobrze.-
Odpowiedziała szeptem samczykowi, nasłuchując.

[Lyanna]

Biegła za młodym samczykiem, nie pozostając w tyle. Chciała mieć jak najszybciej za sobą całą tą śmieszną akcję i pozbyć się zagrożenia, jednak im bliżej celu byli tym bardziej przerażała ją powaga sytuacji i jej skutki. Nigdy w życiu nie widziała czegoś takiego, nawet nigdy by się nie spodziewała, że podobne rzeczy przytrafią się jej w krainie. Z przerażeniem zerkała na obumierające rośliny i ulatujące życie z terenów jej stada, które zastali tu w stanie nim tętniącym, dziewiczym... ścisnęło ją mocno w gardle, a powieki nerwowo zatrzepotały.
- Natako zrób z tym coś, proszę... - głos władczyni po raz pierwszy zabrzmiał tak błagalnie, bezsilnie i niepewnie, co było dla niej wyjątkowo niespotykanym zjawiskiem.
Zaczęła się rozglądać i nasłuchiwać, nie widziała powodu wparowania do środka bez wcześniejszego obeznania w sprawie. Starała się wyciszyć, by nie przeszkadzać przy pracy swoim zmysłom.

[Tendai]

-Chodźcie- Powiedziałem wychodząc na czele lwic. Chciałem pokazać im drogę. Miałem również nadzieję, że nie spotkamy tam tej antylopy i jakoś uda sie dotrzeć do tamtego miejsca. Spojrzałem na nie i ruszyłem w głąb.

zt