Tam, gdzie Ognia i Wiatru łączą się drogi... [Ignis, Furaha]

[Ignis]

Uśmiechnąłem się, czyli ta profesja nie jest aż tak na wymarciu jak na początku myślałem, a skoro Furaha to zauważył, to znaczy, że inni również mogą to bez problemu dostrzec.
- Tak, jestem rzemieślnikiem - Potwierdziłem, nie było co tego ukrywać - W moim stadzie mówiono na takich rzemieślnik płomieni, nawet na dowód tego, każdy z nas ma symbol ognia na swoim boku - Mówiłem to z dumą, ustawiając się tak aby lew bez problemu go zauważył.
- A co do tykw... szczerze powiem, że zawsze brakowało mi cierpliwości do suszenia tych roślin, ale obrać ze skóry i odpowiednio przygotować... to nie jest duży problem. Jednak gdzie chcesz je trzymać? Skoro twoja sakwa jest mała, a po jej wybrzuszeniach widzę, że już jest pełna - Zapytałem, białogrzywego, chcąc nie chcąc widziałem już skutki wkładania zbyt wielu rzeczy do jednej małej sakiewki.

[Furaha]

-Hmm... to teraz wie co oznacza ten symbol- dostrzegłem go wcześniej ale nie chciałem wypytywać o znaczenie.
-Jeszcze nie wiem, poszukiwałbym nie dużych tykw- Nie chciałem tych dużych... Lekko uśmiechnąłem sie kiedy samiec wspomniał o mojej sakwie.
-Nie poradzę, że nie potrafię wykonać czegoś innego, a nie posiadam paciorków by płacić za nowy twór- nie ukrywałem, że nie jestem jakoś uzdolniony w kwesti manualnej pracy.
-Jak znajdę sobie jakieś miejsce, będą mógł lepiej trzymać moje zbiory- Na razie ciągle szukałem swego miejsca.

[Ignis]

- Z tym znakiem wiąże się całkiem długa historia oraz jest dowodem przejścia próby, ale to na inne ognisko - Dopowiedziałem, jednak nie chciałem powiedzieć zbyt wiele.
- Z małymi jest podobna ilość roboty, tylko że ciężej jest znaleźć odpowiednio mniejsze - Powiedziałem, po czym jego następne wypowiedzi były zbyt wymowne, jak dla mnie. Westchnąłem.
- Nie należysz do żadnego ze stad, prawda? - Zapytałem, chociaż znałem już odpowiedź na to pytanie. Niezależnie od jego odpowiedzi chwyciłem świeżą skórę i przerzuciłem Furahowi na grzbiet.
- Poczekaj chwilę - Powiedziałem, po czym ruszyłem w stronę najbliższego drzewa, aby zerwać kilkanaście w miarę prostych ale nie za grubych gałązek. Ważne było dla mnie, aby były w miarę twarde, potem i tak będzie trzeba je odpowiednio skrócić oraz stępić. Następnie zerwałem dwa średniej wielkości kawałki kory z drzewa, wymagało to siły, a tej mi nie brakowało. Potem udałem się w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca i wtedy zauważyłem, nieopodal dużą, lecz płaską skałę. Na razie powinno wystarczyć. Zebrałem tutaj również wszystkie fanty jakie pozyskałem z zebry. Dałem również znak Furahowi, aby podszedł, jeśli nie ruszył za mną.

[Furaha]

-Z chęcią kiedyś wysłucham- Lubiłem zwiększać swoja wiedzę i lubię słuchać opowieści innych.
-Nie, chce byc wolnym i pomagać każdemu a będąc w stadzie nie raz sa pewne ograniczenia- Nie każdego stado pozwala leczyć i w ogóle. Spojrzałem jak zarzucił mi swoja skórę i gdzieś ruszył. Obserwowałem z uwaga co robił i co zbierał. Byłem ciekawy tego wszystkiego. Miło jest widzieć czyjaś pracę i jak to wszystko robi. podszedłem do Ignisa.
-Cóz będziesz tworzył z tych przedmiotów?- Zapytałem patrząc na zebrane przez niego rzeczy. Byłem wewnętrznie bardzo Radowany, że będę mógł z tak bliska widzieć jak rzemieślnik pracuje. Jak spod jego łapy będzie wychodziło jakieś cudo.

[Ignis]

W moim oku zabłysnęła mała iskierka, niezwykle podobało mi się postanowienie Furahy, sam również ceniłem wolność, a uzdrowiciel który pomaga innym, również powinien dostać coś od losu,. Czyż nie? Czyżby właśnie dlatego Ognisty Opiekun postanowił podarować mi drugą szansę.
- Cieszy mnie twoja odpowiedź, przynajmniej nie będę żałował skóry - Rzekłem, rozwiewając swoje wszelakie wątpliwości. Gdy tylko podszedł zabrałem z niego skórę i rozłożyłem ją na środku głazu, spojrzałem na nią chwilę i już wiedziałem co trzeba zrobić.
- Zobaczysz - Spojrzałem na niego z uśmiechem, po czym wróciłem wzrokiem na skórę - Jednak to trochę potrwa - Dopowiedziałem, oznaczając skórę delikatnymi nacięciami. Pierwsze zacząłem u podnóża od prawej górnej nogi do prawej dolnej, potem zrobiłem to samo z lewej strony, następnie połączyłem nacięcie z prawej do lewego, to samo zrobiłem na górze. Potem zacząłem szukać odpowiednio długiej gałęzi, sprawdzając ich długość z nacięciami.

[Furaha]

-Z chęcią obejrzę jak będziesz tworzyć- To dośc duzy zaszczyt w moim mniemaniu. Może dla samca takie tworzenie przy obserwatorze to normal, ja jednak nie widziałem rzemieślników przy pracy. Jak an takiego dużego i umięśnionego samca, robione nacięcia, pomiary były dokładne. Widziałem jak był skupiony na tom co robił, jak wszystko wykonywał z dokładnością i precyzją, której nie jedna lwica na pewno mogła by pozazdrościć. Bardzo mi sie to podobało, nie mogłem tego ukrywać. Mimo wieku i możliwości obserwowania wielu rzeczy nadal oko cieszyła możliwość uczenia sie i patrzenia. Sam nie zrobię niczego takiego ale nie można umieć wszystkiego.

[Ignis]

- Możesz zarzucić iskierkę jakiegoś tematu - Powiedziałem, bo co jak co, ale przy rozmowie czas potrafił płynąć niezwykle szybko. Następnie zebrałem wybrane przeze mnie gałęzie na drugą stronę. Oznaczyłem je ostrym kamieniem w konkretnych miejscach, a dokładniej zaznaczając ich długość, potem zabrałem się za ich struganie. Wziąłem jedną z dwie łapy, w pysk trzymałem ostry kamień. Na początku odciąłem jej końcówki zgodnie z oznaczeniami, następnie zabrałem się za wyrównanie, aby była prosta. Na koniec stępiłem jej końce, aby przez przypadek nie przebiły skóry, trochę żałowałem, że nie miałem pod ręką stalowego drewna, ale to również powinno wystarczyć. Następnie zająłem się drugą, zostały jeszcze 2 aby wzmocnić podstawę przyszłej torby.

[Furaha]

-To może opowiesz mi coś o stronach, z których pochodzisz?- W końcu z rozmów wnioskowałem, ze to nie było raczej blisko. Kultura zdawała się być inna niż tutaj w tych okolicach. Ja sam urodziłem się gdzie indziej ale to już inna para łap.
-Co cię skłoniło do podjęcia sie takiego fachu?- Zapytałem siedząc i obserwując z uwaga jego pracy.

[Ignis]

- Cóż... jak pewnie zauważyłeś, że nie pochodzę stąd. Dokładniej za Leża Lewiatana, który znajduje się na południu. Miejscowi nazywają ją Wielką Wodą czy jakoś tak... - Powiedziałem po czym, zabrałem się z trzecią gałąź.
- Nic, w moim klanie bycie rzemieślnikiem to był nie lada zaszczyt, szczególnie, że ci byli błogosławieni przez naszego opiekuna. Jedną z czterech mistycznych istot która okiełznała żywioł Ognia. Nie każdy mógł dostąpić nauk u mistrzów płomieni, gdyż przed tym stała próba... przez którą większość nie przechodziła. A ja miałem to szczęście, że urodziłem się z talentem do tego i wykonywałem nieświadomie jedno z najtrudniejszych zadań, jakie dawali mistrzowie, aby sprawdzić, kto ma zacięcie rzemieślnicze. Tak samo zresztą było z medykami, szamanami, strażnikami, tropicielami, wojownikami i innymi... - Odpowiedział na pytanie, po czym zacząłem obrabiać czwartą gałąź.

[Furaha]

Słuchałem każdego jego słowa. Brzmiało to dość ciekawie i interesująco. Warto poznawać inne zwyczaje i kultury.
-Brzmi to dość ciekawie i interesująco- Sam za wielka woda nie byłem. Przemarzałem raczej bardziej północ naszego świata.
-Jaki panował u was system władzy i duchowy?- Ciekawiło mnie w co dokładniej wierzyli, jak wyglądała hierarchia i inne aspekty życia zwykłego jak i tego duchowego. Czemu mnie to tak interesowało? Może temu, że sam nie do końca miałem... normalne zycie za młodu i normalna rodzinę? czy stado?