Wielki okręt na trawiastym oceanie [Surga, Laishia i Ignis]

[Mistrz Gry]

Zapowiadał się naprawdę pogodny dzień. Na rozświetlonym na pomarańczowo przez wschodzące słońce, niebie próżno było szukać jakiej kolwiek chmurki, która mogłaby zwiastować nagłe pogorszenie. Toteż ostronosy mieszkaniec tej krainy, postanowił to wykorzystać i wybrać się na przechadzkę.
Stawiając krok za krokiem, powoli przemierzał gęsto porośniętą sawannę. Lekkie promienie ognistej kuli wynurzającej się z nad horyzontu delikatnie ogrzewały jego grubą skórę, a dwa bąkojady przesiadujące na jego grzbiecie z chęcią zajadały się owadami, które jak zwykle oblegały jego ciało. Normalnie, żyć nie umierać. Lecz czy owa sielanka mogła trwać wiecznie? W końcu tak duży zwierz, przypominający coś na rodzaj okrętu, przepływającego przez wielką wodę, nie mógł pozostać długo nie zauważony. Cóż, scenariuszy było naprawdę wiele lecz Kifaru, bo tak miał na imię, nie myślał teraz o tym a po prostu cieszył się chwilą...

@Surga @Laishia @Ignis

[Surga]

Surga pokonywała trawiaste tereny w nadziei moze na polowanie, jakiś obiad? Nie miała wielkich oczekiwani. Nie wyczuł woni innych drapieżników wiec nie widziała problemu w przemieszczaniu się. Czy to był dla niej błąd? Możliwe ale jeszcze nie zbliżyła sie do tego potężnego stworzenia.

[Laishia]

Wędrowała w tej okolicy. Nie była na tyle głodna by od razu czegoś szukać, ale powoli trzeba by się zastanowić nad obiadem. Rozejrzała się dookoła, przy okazji wychwytując kilka woni. Ostronosy nie bardzo ją zainteresował, może na tyle by nie podłazić mu pod łapy. Sama zwykle nawet nie zabierała się za większego kopytnego. Innego drapieżnika nie wyczuła, może nie w tym kierunku wiał wiatr?

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
34, 76, 32

Interpretacja: 2 sukcesy

[Ignis]

Uwielbiałem zawsze obserwować poranki słońca, które miały w sobie to coś... magicznego. Jednak mój wewnętrzny zachwyt nie trwał zbyt długo, gdyż już z samego rana wyruszyłem na polowanie... jednak znudzony bardziej niż kiedykolwiek. Ile razy żem już nie polował na wszelakie rodzaje roślinożerców i z dużą satysfakcją zdecydowaną większość łowów kończyłem powodzeniem, to jednak nawet to może po długim czasie stawało się nudne i monotonne. Potrzebowałem pewnego odświeżenia, wyzwania większego niż dotychczas... I w ten oto sposób zdecydowałem się zapolować na jednego z największych znanych mi roślinożerców. Ostronosy. Nawet w moim klanie takie wyprawy były czymś niecodziennym, ale jednak pewnie normą dla bardziej zaawansowanych i doświadczonych wojowników oraz tropicieli. I chociaż nie doczekałem się ostatecznie takich łowów, to Ognisty Opiekun dzisiaj wyraźnie mi sprzyjał, jakby sam oczekiwał tego polowania ku swojej czci, a ja zamierzałem sprostać jego próbie. Nie wiedziałem jeszcze kogo spotkam, jednak idąc przez sawannę krokiem wojownika, ze skórzaną zbroją na sobie, gotowy na wszelakie niespodzianki dzisiejszego dnia, a cel miałem jeden. Jednak najpierw wypadałoby by taki wytropić... Tak więc szukałem.

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
70, 28, 53

Interpretacja: 1 sukces

[Mistrz Gry]

Jak się okazało, ostronosy wcale nie był tu sam gdyż zupełnie przypadkowo znalazło się tu również trzech drapieżników. Jednak Kifaru nie zdając sobie sprawy z ich obecności, dalej maszerował wśród trawiastej gęstwiny. No a jeśli już mowa o drapieżnikach to mówiąc konkretnej były to dwie samice oraz samiec. Aczkolwiek nie pojawili się oni razem, ba nawet nie wiedzieli o swojej obecności. Po prostu los chciał, że wszyscy znaleźli się w tym samym czasie na tym samym obszarze.
Dobrze ale czy wyczuwali oni chociaż zapach olbrzyma? Cóż, na pewno w jakimś stopniu tak. Lecz jedynie lwica o imieniu @Laishia zdołała rozpoznać do kogo owa woń należy. Pozostała dwójka albo, tak jak @Surga była po prostu za daleko, albo tak jak @Ignis miał go dopiero wychwycić. Lecz czy każdy z bohaterów zrobi coś by przybliżyć się do celu? Czas pokaże...

[Surga]

Ruszyła w stronę samca. Na razie nie za bardzo świadoma jego obecności. Stawiała kroki spokojnie ale też cicho jak an lwice przystało. może i jest wojownikiem ale nie zmienia to faktu, że potrafiła robić to w czym lwice sa dobre. Ona sie ukrywała w trawie, no cóż nie to co ten czerownogrzywy wojownik hehe. Czy zbliżając sie do niego zauważyła go? Czy była bliżej tak aby móc na niego skoczyć?

► Pokaż Spoiler

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
10, 19, 48

Interpretacja: 2 sukcesy

Test zręczności:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
16, 71, 43

Interpretacja: 2 sukcesy

[Laishia]

Ostronosy. Czyli należałoby uważać. Mimo wszystko zaciekawiona ruszyła za wonią, kryjąc się w trawie. Poruszała się dokładnie jak na polowaniu, choć wcale nie miała zamiaru rzucać się na niego bezmyślnie. Zdawała sobie sprawę, że w pojedynkę nie ma najmniejszych szans. Czy przy tym zbliżyła się do któregoś z lwów, albo może w końcu wyłapała też i ich woń?

► Pokaż Spoiler

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
13, 46, 75

Interpretacja: 2 sukcesy

Test zręczności:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
100, 84, 37

Interpretacja: 1 sukces

[Ignis]

Ech... Niewypał na razie wyszedł z całego tropienia. Stwierdziłem w myślach, po czym rozejrzałem się, za czymś czego tutaj nie znalazłem. No dalej... musi tutaj jakiś ostronosy przebywać. Dodałem, nie zauważając niczego przypominającego ruchomą skałę. Dlaczego takie próby zawsze muszą mieć ze sobą element oczekiwania? Jakby nie można było spotkać od razu... Ciekawe czy Ognisty Opiekun również się irytował czekaniem, a swoją drogą gdzie wcięło Ducha Płomieni? Po czym krótką chwilę przemyśleń przerwał szelest, odwróciłem się gwałtownie w stronę jego źródła, lecz nie dojrzałem tam nic podejrzanego. Zdeterminowany ruszyłem przed siebie nieświadomie w kierunku lwic, w dalszym ciągu szukając interesującego mnie tropu, nie ukrywałem swojej obecności. W końcu... Kto by się odważył ze mną zadrzeć?

► Pokaż Spoiler

Test percepcji:

Mistrz Gry wyrzuca 3d100:
19, 2, 53

Interpretacja: 2 sukcesy

[Mistrz Gry]

I pewnie Kifaru nadal szedłby przez sawanne nie zdając sobie sprawy z zagrożenia gdyby nie pewien zaistniaĺy fakt. Mianowicie taki, że @Laishia skradając się, zupełnie przypadkiem nastąpiła łapą na suchą gałązkę przez co dała znać o swojej obecności. Co prawda trzask, który się rozległ nie był wcale głośny lecz jak się okazało to wystarczyło.
Ostronosy słysząc owy dźwięk momentalnie wyrwał się ze swojego zamyślenia i zaczął wypatrywać obcych. Jednak nie było możliwe aby ujrzał młodą lwicę gdyż, po pierwsze, jak każdy nosorożec miał bardzo słaby wzrok, a po drugie wiśniowofutra mimo iż dała o sobie znać, podobnie jak druga samica, pozostawała ukryta w śród gęstwiny.
No właśnie, skoro już mowa o tej drugiej, to @Surga chcąc nie chcąc zbliżała się w stronę olbrzyma i nawet w pewnym momencie mogła go dostrzec. Aczkolwiek nie będąc jeszcze wystarczająco blisko nie mogła się na niego rzucić. No a poza tym mogło zainteresować ją coś innego. Otóż na horyzoncie można byĺo dostrzec czerwonokrwistą grzywę, wystającą ponad trawą. Hmm, ciekawe kto to?
Ktoś kto znał @Ignisa na pewno od razu odpowiedział by na to pytanie. Wszak to, że podczas polowań nie próbował jakoś bardzo się ukrywać było dla niego dość typowe. Co też właśnie teraz udowadniał. Jednak do rzeczy. Kiedy owy lwi samiec brnął przed siebie, w końcu wyłapał zapach, zarówno swej upragnionej ofiary jak i dwóch pozostałych drapieżników. Tak więc mając już nieco więcej wiedzy, mógł wreszcie obrać odpowiednią strategię i zacząć działać. Zresztą jak każdy z ich trójki gdyż już po chwili nie tylko do jego nozdrzy docierał zapach pozostałych. Zatem czy w obliczu takiej szansy jakiej było polowanie na ostronosego, nasi bohaterowie połączą siły? Czy też samodzielnie porwią się z motyką na słońce? Przekonamy się.

[Laishia]

Skuliła się po usłyszeniu pękającej pod naporem jej łapy gałązki. Całe szczęście nie została zauważona, ale skamieniała na kilka chwil, nim nosorożec nie przestał się tak bacznie rozglądać. W tym czasie też do jej nozdrzy dotarł inny zapach. Jeden chyba był znajomy, jednak za nic nie mogła sobie przypomnieć czyj. W każdym razie samiec i samica, to mogła przecież określić. Ostrożnie rozejrzała się wokół, może da rade coś zobaczyć, starała się też nie stracić ostronosego z oczu.