Kamienne Wzgórza

[Lyanna]

W ostatnim momencie pojawił się jej wybawiciel, Ragir powalający ranną zwierzynę na ziemię i tym samym ratując życie kuzynce. Przybyła z nim również Lyarra, która swoim ciałem zasłoniła księżycowooką lwicę, dzięki czemu ta mogła dojść do siebie po dość dużej dawce stresu i zaskoczenia. Lyanna wstała nieco otumaniona i wtuliła się w siostrę, roniąc szybko kilka łez. Zaraz po tym wybiła się od ziemi i popędziła co sił w łapach w stronę gnu, by chwytając ją zębami za gardło wypędzić z ciała duszę i pomóc tym samym hersztowi stada.
Samica nie dostrzegła w tym amoku obserwującej ich lwicy, ale zapewne zaraz to nastąpi. Spojrzenie kremowej powędrowało na Ragira.

[Ragir]

Gnu w tej sytuacji nie miało z nami szans. Kiedy leżało zlustrowałem czy Lyannie nic się nie stało. Kiedy byłem pewny, że ofiara przestała się ruszać oblizałem lekko pysk. Teraz zauważyłem obca mi lwicą.
-Kim jesteś- powiedziałem wstając, a następnie spojrzałem na siostry- Zabierzemy gnu na kaskadę na kolację i przedstawie wszystkim zmiany jakie nastąpią w naszym stadzie- Tak wszystko miałem wykreowane w głowie, ojciec mi wszystko powiedział... tak... tak będzie jak chcą przodkowie.

[Shauri]

Shauri spoglądała się spokojnie innym tu zebranym do momentu jak usłyszała głos Ragira.
- Jestem Shauri. Pochodzę z innych ziem - odpowiedziała krótko do ciemnego samca. - Chciałabym dołączyć do waszego stada - dokończyła słowa. Wiedziała doskonale, że będzie pytana o wszystko dlatego była na to przygotowana od tamtego czasu jak wędrowała z Kifo i tamtą samicą, nie znając jej imienia.

[Ragir]

-Na kaskadzie zobaczymy i pogadamy- Rzuciłem do nowej lwicy- Wracajmy- Powiedziałem reszcie. Czas się zmobilizować i ogarnąć. Chwyciłem gnu za kark i postanowiłem zaciągnąć je na miejsce.

[Lyanna]

Po chwili gnu leżało martwe, a zadowolona wciąż lekko otumaniona Lyanna zaczęła zadowolona kręcić ogonem na boki, rozrywając jeszcze bardziej gardziel ich ofiary. Podniosła się po chwili i oblizała. Skierowała wzrok w stronę, w którą mówił Ragir. Dostrzegła rudą bardzo dobrze zbudowaną lwicę, która na pierwszy rzut oka wydala się być srebrnookiej sporym samcem, ale to tylko ze względu na muskulaturę... nie mają się zatem czego obawiać.
Wraz z jej prośbą Lya mimowolnie poczuła się o nią w jakiś sposób lekko zazdrosna. Posłała jej więc nieprzyjemne spojrzenie i kwaśny uśmiech, kładąc po sobie uszy. Zaraz potem również chwyciła zdobycz, by pomóc brązowemu z dostarczeniem jej na kaskadę.


z/t

[Shauri]

Shauri szła za nimi żeby porozmawiać z przywódcą stada.

z.t

[Tendai]

Było raźniej w końcu z kimś podróżować. Obawiał sie trochę, że ta droga okaże się na marne, że nikogo nie odnajdą. Z drugiej jednak strony jeśli nie sprawdzą tego tropu to co dalej?
-Opowiecie może co robiliście i jak to się stało, że się rozdzieliliście?- Zagaił, stało się to na pewno po tym jak sam opuścił stado. Nigdy jednak nie przypuszczałby, że w trakcie jego nieobecności stado przestanie istnieć.

@Thabo @Theluji

[Theluji]

Słysząc pytanie @Tendaia, zerknęła smutno na @Thabo. Nie wiedzieć czemu, poczuła się źle z myślą, iż się rozdzielili; całkiem tak, jakby wiśniowy ją zbeształ i skarcił - nawet, jeśli absolutnie tak nie było. Miała wyrzuty sumienia, iż sprawy przybrały takiego obrotu, niemniej... czasu już nie cofnie. Westchnęła, całkiem tak, jakoby licząc, że doda jej to odwagi czy przekona, iż postąpiła słusznie.
- Wstyd przyznać... Uciekałam, liczyło się dla mnie przetrwanie. Byłam pewna, że biegnę za Thabo, ale... cóż, jakieś cienie mnie zwiodły. W tym całym zamieszaniu... Nie wiem, jak długo biegłam w złą stronę... A ty? Gdzie spędziłeś te niepewne miesiące? - spytała. Brakło jej jednak odwagi, by na niego spojrzeć. Miała wrażenie, iż go zawiodła. Go, Thabo, Stado i wszystkich innych...

[Tendai]

Słuchał ją ale nie oceniał. Kim niby jest aby robić cos takiego. Sam święty nie był i sam opuścił tereny. Co prawda przed tym nim to wszystko się tak rozkręciło...
podszedł do niej i lekko szturchnął ją zadem- Ale przeżyłaś i to już coś- Chciał ją jakoś tym pocieszyć.
-Wędrował jak najdalej od tych krain. Musiałem oczyścić umysł i uporać się ze sobą. Nie było to podyktowane tymi dziwnymi zjawiskami. Trudno było mi sie pogodzić z tym co tutaj się działo, w stadzie oraz ciężko było mi zaakceptować zmiany w matce i jej wybory- Nie ukrywał tego. Do tej pory sam nie jest pewny czy jakoś sie z tym wszystkim uporał. Do tego utrata mistrza, teraz rodziny i innych. dużo rzeczy się wydarzyło. Nie był pewny czy w ogóle istnieje szansa na odbudowę tego wszystkie w nawet najmniejszym stopniu.

@Theluji

[Thabo]

Szedł z rodzeństwem aż dotarli na niewielkie wzgórza z kamienia. Nie wyglądały jednak one tak jak je zapamiętał. Nie rosły tu już żadne rośliny i w ogóle próżno było szukać ładnego widoku. Śmierć, śmierć i śmierć a jakby tego było mało to jeszcze @Tendai zapytał o to jak rozdzielił się z resztą rodziny. Znaczy się nie miał mu tego za złe ale niezbyt chętnie chciał wracać do tamtych wydarzeń. Na całe jednak szczęście to siostra pierwsza zaczęła więc wystarczyło, że tylko coś dopowie.
- U mnie było w sumie podobnie, jak się zorientowałem, że biegnę sam byłem już za daleko by zawrócić - dodał do słów @Theluji po czym wysłuchał co wiśniowy miał do powiedzenia. Wszystko to było bardzo przykre ale na pewno nie chciał aby lwica się martwiła czy obwiniała. Dlatego też tak samo jak brat podszedł do niej i spróbował ją pocieszyć.
- No właśnie, zresztą teraz jesteśmy już razem - przyznał i posłał w jej stronę uśmiech.