Eksperci od małej zwierzyny [Jasmin i Tamu]

[Jasmin]

/chyba te surykatki zjedzą nas /

Zwierzątko szamotało się i wyrywało, gryząc ją małymi ząbkami.
- Auć! - pisnęła i puściła surykatkę. Jej ofiara była wyjątkowo uparta. Biegała wokół jej łap, próbując zwiać do swojego schronienia. Jasmin spróbowała znów złapać ją zębami, tym razem może zwierzak już się jej nie wyrwie.
Waleczność (45 +10)

Jasmin wyrzuca 3d100:
97, 18, 28

surykatka -19HP, pozostało 2HP

Tym razem usłyszała chrzęst kostek. Była pewna, że tym razem surykatka wreszcie była martwa. Położyła ją na ziemi i przytrzymała łapą. Jeśli będzie jeszcze się wyrywać, wtedy ją dobije. Nie chciała dziurawić jej zbyt mocno bez potrzeby.

[Tamu]

Humor Tamu z chwili na chwilę był coraz gorszy. Nie udało mu się nawet zadrasnąć upatrzonej przez niego ofiary, a sam był tylko bardziej wyczerpany. Dwoiło mu się już w oczach a jego ruchy były coraz wolniejsze. Ostatkiem sił rzucił się na surykatkę całym ciałem, żeby przygnieść i szybkim ugryzieniem ukatrupić.

Test Waleczności (30 + 10):

Tamu wyrzuca 3d100:
32, 13, 74

Surykatka -16 HP, zostaje 24

Plan jak to u Tamu był niezły, wykonanie u dziwo nie najgorsze, ale los i tak z niego zakpił. Udało mu się dopaść malucha i wgryźć w jego ciało idealnie na wejściu do kolejnej norki. Choć poczuł smak krwi w pysku, to zanim zdążył zacisnąć szczękę mocniej, maluch był pod bezpieczną osłoną swojego tunelu.

Tura [3/3] Ofiara uciekła.

Rozczarowany czarnogrzywy zwiesił łeb i usiadł, wlepiając smętne spojrzenie w dziurę w której zniknęła jego kolacja.

[Jasmin]

Kątem oka dostrzegła, że lew siedzi na ziemi. Chyba nie powiodło mu się z jego ofiarą. Tymczasem poczuła pod łapą, że jej surykatka wciąż próbuje się wyrywać. Chwyciła ją w zęby, żeby z nią skończyć.
Waleczność (45 +10)

Jasmin wyrzuca 3d100:
34, 81, 64

Surykatka wywinęła się niczym wąż i ugryzła ją w nos. Jasmin odruchowo otworzyła pysk, a ofiara natychmiast uciekła i wskoczyła do norki.
- Tylko nie to. - podobnie jak Tamu zwiesiła łeb i wpatrzyła się w dziurę, gdzie zniknęła jej zwierzyna.
- Chyba mamy pecha. - powiedziała do towarzysza.

[koniec tury 3/3]

/no cóż, system polowań wymaga patcha/

[Tamu]

No i zapowiadała się kolejna noc przymusowego postu. Tamu westchnął przeciągle i zerknął na lwicę, której również się nie powiodło. Wiadomo, nie mogło jej się powieść, przecież trudno byłoby spożyć fikcyjną zdobycz. Jego wyobraźnia przynajmniej zadbała żeby halucynacje były wewnętrznie spójnie. Absurd tej sytuacji sprawił, że czarnogrzywy parsknął śmiechem.
- Oj pecha mamy i to od urodzenia -mruknął pod nosem - Ale spokojnie, mówią że głodówka dobrze wpływa na dyscyplinę -dodał z szerokim uśmiechem. Nadal burczało mu w brzuchu, ale tak naprawdę nie miał na co narzekać. Liczyło się, że żył i był wolny. W trakcie niewoli zdarzały mu się przecież dłuższe okresy głodu. Oczywiście miał nadzieję, że uda mu się wkrótce dorwać coś bliżej dżungli. Zwidy i majaki były dość sympatyczne, ale jak tak dłużej pójdzie to konsekwencje braku porządnego jedzenia będą poważne.
- Poza tym żaden wstyd, przegrać z tak wytrwałymi surykatkami, prawdziwe małe bestie -wyszczerzył się jeszcze szerzej. W normalnych warunkach nigdy nie spoufaliłby się tak szybko z dopiero co spotkaną nieznajomą, ale w tym momencie był pewien że właściwie to rozmawia sam ze sobą. A to było o wiele prostsze.

[Jasmin]

Przez chwilę jeszcze wpatrywała się w norkę z nadzieją, że może jednak surykatka się pojawi. Nic z tego. Westchnęła i powoli podeszła do lwa.
- Może następnym razem bogowie będą bardziej łaskawi. - powiedziała, próbując pocieszyć bardziej samą siebie.
- Rzeczywiście, wyjątkowo zajadłe. Moja podrapała mnie po nosie. - pomasowała łapą bolące miejsce. Nie pamiętała kiedy ostatnio polowanie zakończyło się takim fiaskiem. Przyjrzała się znów czarnogrzywemu.
- Czy poznaliśmy się wcześniej? - zapytała wreszcie, zebrawszy się na odwagę.

/pamiętaj o wpisaniu polowania do dziennika/

[Mistrz Gry]

/ Polowanie Zakończone \

Niestety te surykatki miał szczęście, następnym razem im pokażecie!

@Jasmin Uzyskane PD:
Waleczność: 5
Zręczność: 5
Percepcja: 5

@Tamu Uzyskane PD:
Waleczność: 5
Zręczność: 5
Percepcja: 5

PD wpisane w profile

[Tamu]

Przekrzywił lekko łeb wpatrując się w lwicę. Jej pytanie nieco go zdziwiło. Logicznie rzecz ujmując nie mógł przecież jej wymyślić od zera, musiał bazować na jakiś wspomnieniach. Podobnie jak sny, wymyśleni znajomi opierali się na schematach znanych podświadomości. A przynajmniej tak zakładał nie był wybitnym ekspertem od lwiej psychologii, tym bardziej kiedy rzecz się tyczyła jego własnego umysłu. Mimo tego nie potrafił sobie przypomnieć czy jasnofutra kojarzy mu się z kimś rzeczywistym. Zbyt dużo czasu spędził w towarzystwie H'runów. Ta myśl mocno go zasmuciła.
- Wybacz, nie pamiętam, to wszystko jest strasznie skomplikowane -powiedział na głos, delikatnie markotniejąc. Czuł, że musi pilnie się ogarnąć. Wyspać się, najeść i zaplanować swoje dalsze kroki.
- Może ty masz jakiś pomysł? -zapytał z nadzieją. Miał oczywiście na myśli jakiś plan na przyszłość. Natomiast fakt iż lwica wcale nie była częścią jego podświadomości sprawił, że pytanie było otwarte na interpretacje.

[Jasmin]

Tak, to wszystko było skomplikowane. Nie wiedziała, czy ktokolwiek kogo znała jeszcze żyje, czy spotka jeszcze kiedyś stado Oazy czy Lwiej Ziemi. Czuła jakby obudziła się ze złego snu, ale kiedy się zakończył, świat nie wyglądał wcale tak jak powinien. Lew też wyglądał na zagubionego.
- Pomysł? Może byłeś kiedyś na Lwiej Ziemi? - myślała, że lwu chodzi o jej pytanie dotyczące spotkania.
- Nazywam się Jasmin, moi rodzice to Shani i Jasir. - pewnie znów usłyszy, tak jak od wszystkich, że nic o nich nie wie. Ale nie traciła nadziei.

/ja serio nie pamiętam czy byli na LZ w tym samym czasie/

[Tamu]

/Luzik, tyle się tych wątków przez lata nazbierało, że nie trudno się pogubić xD Tamu nie spotkał Jasmin, uciekł z Lwiej Ziemi właśnie gdzieś w okolicach jej narodzin/

Tamu przekrzywił łeb po raz kolejny i zmierzył lwicę wzrokiem. Nie mógł jej sobie przypomnieć, ale to nic dziwnego. Czas spędzony w niewoli zasnuł jego wspomnienia mgłą marazmu. Trudno było mu odróżniać sen od jawy, rzeczywistość od koszmarów. Na szczęście Lwią Ziemię pamiętał. To wspomnienie było jak latarnia morska rozświetlająca mrok przygnębienia, nie żeby czarnogrzywy znał pojęcie "latarni morskiej'.
- Byłem! Lwia Ziemia jest piękna. Chciałbym tam wrócić. Mam nadzieję, że nie stało im się nic złego - wykrzyknął z zadowoleniem. Lwica najprawdopodobniej była ucieleśnieniem jego nostalgii, tęsknoty za bezpieczną społecznością. Nie kojarzył imion, które podała, ale nigdy nie miał do tego pamięci.
- Zrobiłem błąd opuszczając tamte tereny, myślisz że Tib przyjmie mnie z powrotem? -zapytał szczerze. Nie mógł liczyć na wiele, biorąc pod uwagę że debatował sam z sobą, ale wyrzucenie tego z siebie bardzo pomagało.

[Jasmin]

Też miała taką nadzieję. Ale nie miała żadnych wieści oprócz tego, że ani jek rodziców ani wujka już tam nie było. Westchnęła ze smutkiem na to wspomnienie. O ile dobrze jej było na pustyni, samotność coraz częściej wywoływała u niej tęsknotę za dawnym domem.
- Nie wiem, niestety. Nie byłam tam od wielu lat. - tak bardzo pragnęła towarzystwa, że próbowała odnaleźć w nieznajomym bliską duszę. Tak bardzo teskniła, że w każdej osobie próbowała widzieć znajomą twarz. Zbyt długo już była tutaj sama. Poczuła, że zaczyna jej się zbierać na łzy. Nieudane polowanie tylko wzmocniło wszystkie emocje, które dotąd przygniatały jej serce.
- Ja... chyba muszę już iść. - powiedziała odwracając wzrok.
- Może spotkamy się jeszcze? Być może jutro uda nam się coś złapać. - zaproponowała nieśmiało.