Zielony plac przed wejściem

[Lyanna]

Ciężko było jej dotrzymać kroku Tendaiowi, młodzieniec zdawał się być znacznie wytrzymalszy i zwinniejszy niż jego starsza ciotka. Mimo to w końcu stanęła obok dwuogoniastego i przeszła do najważniejszej rzeczy dla której tu przybyli. Ryknęła, a echo poniosło jej ton głosu po okolicy.
- Zmieniłeś się, dorosłeś.. naprawdę bardzo cenię sobie twoją osobę jako jedyny trwałeś ze mną do końca i nie traciłeś nadzieji, gdy inni zwątpili. - w końcu przerwała ciszę, spojrzała na samca i posłała mu delikatny uśmiech.


@Tendai

[Tendai]

Kiedy lwica zaryczała, zrobił to samo. Uważał, że lwica z racji wieku i szacunku do niej, powinna była zrobić to pierwsza.
-Dziękuje- Lekko wyszczerzył kiełki do niej. Cieszyło go to. Dorósł tak, jednak z tym pewne myśli tkwiły mu w głowie. Myśli, które nie był pewny czy przegada z kimś. Sam musi nad tym popracować.
-Ja za to cenię twoje słowa i nie wiesz nawet ile te dla mnie znaczą- Zawsze starał się i miło cos takiego słyszec.

@Lyanna

[Lyanna]

Samiec był dorosły, lecz ona nadal widziała w nim lwiątko. Pamiętała doskonale pierwsze ich spotkanie i aż jej kamienne serce na moment tego wspomnienia zdawało się zmięknąć. Dla niej był dowodem jej sukcesu i powodem do dumy. Coś jej chyba ostatecznie wyszło, mimo iż udziału w dorastaniu znacznego nie miała to sam fakt, że Tendai żył i stał obok niej był wystaczającym zwycięstwem. Na chwilę wyrwała się jednak z sentymenatalnych wspomnień i skierowała głowę w stronę doń przeciwną. Lyanna nie potrafiła się scalić w kupę, mógł dostrzec jej chwilową słabość, lecz gdy spojrzeniem wróciła do niego była już tą samą twardą i nieporuszoną lwicą co zazwyczaj.
- Myślisz, że dobrze postąpiliśmy? Bez zastanowienia przyłączyliśmy się do Ragira, który już raz nas opuścił... mam nadzieję, że nie jest słabszy niż te kilka lat temu, ale.. no nie ważne. Jestem zmęczona, a przed nami pewnie jeszcze trochę znakowania. Wracajmy do reszty. - przerwała temat, nie chciała wyjść na zdrajczynię, ale coraz bardziej zastanawiała się nad poprawnością swojego wyboru. Poniekąd też czuła się zaangażowana w obecność Tendaia tu. Nigdy nie chciała podejmować decyzji za kogoś wbrew jego woli, ale nawet nie zapytała dwuogoniastego o zdanie przy spotkaniu z bliznopyskim. Z drugiej strony wiśniowy nie był berbeciem i wiedział co robi. Może nie powinna tyle nad tym rozmyślać.

[Tendai]

Spoglądał na nią ale nie nie powiedział. Widział jej reakcje i zachowanie. Postanowił jednak nie komentować go i zachować dla siebie. Nic się nie stało. Tak to nazwijmy.
-Uważam to za dobry krok, w grupie jest się silniejszym i lepiej można realizować swoje plany- no i plany stada oczywiście. Nie bardzo rozumiał co miała na myśli mówiąc, ze jest słabszy? Postanowił o to zapytać.
-Co masz na myśli mówiąc tak o nim.?- Spoglądał na lwice swymi niebieskimi oczami, wyczekując jej odpowiedzi.
Wiśniowy będąc młodszym chciał coś zdziałać ale matka i jej nowy samiec.. no trochę w tym planom stanęli na drodze. Pokręcił łbem aby nie wracać do tych chwil.
-Nie ważne co by się stało Szkarłatne Grzywy nie przepadną- Dodał z pewnością głosie. Wiedział, ze lwica jest zmęczona ale w nim samym jakoś tak energia żyła. Cieszył się, ze może jakoś to będzie.

@Lyanna

[Lyanna]

A więc jej zaniepokojenie odfrunęło wraz z słowami lwa, dostrzegła wreszcie coś czego wcześniej nie chciała lub nie potrafiła. Tendai zdawał się być bardziej pewny podjętej decyzji niż ona sama, ale to bardzo dobrze, że nowe pokolenie tak świetnie rozumie sytuację i potrafi się we wszystkim odnaleźć. Posłała mu zadziorny uśmiech.
- Pamiętasz jak nas porzucił? - zaczęła biorąc głęboki wdech, nie chciała o tym rozmawiać, ale sama wywołała wcześniej temat, więc teraz nie wypadałoby go unikać, chociaż wolałaby najpierw pomówić o tym z kuzynem - Twoja matka i ja miałyśmy okazję spotkać go po tym incydencie. Nie wiedział kim jestem, nie wiedział kim jest Nuzira. Zdawał się być zatracony, to nie był on.. W tych emocjach przy spotkaniu zapomniałam dopytać o ten jakże ważny moim zdaniem szczegół. - chyba mówiła w sposósb w miarę zrozumiały, ale pewna nie była - Teraz wrócił? To ten Ragir jakiego znam, czy ten Bliznopyski koczujący w ukryciu lew? W dodatku związał się z Sigrun, zdołałam ją trochę poznać, bardzo specyficzna i charakterystyczna persona, jakże intrygująca w swej inności. Nie zrozum mnie źle, ale przebywanie w jej towarzystwie też mogło na niego wpłynąć w jakiś sposób. Mam masę obaw i muszę je przedyskutować z Ragirem... nie powinnam była wyrzucać obaw tobie, ale może ty teraz bardziej mnie zrozumiesz. - kończąc mlasnęła jęzorem jakby w niesmak i zrobiła krok ku białogrzywemu.
Była obiektywna względem opętanej lwicy? Ciężko to stwierdzić, bo mimo upływu czasu w niej nadal tkliło się prawdziwe uczucie nieobojętności względem przewodnika. Problem był jednak w tym, że już sama nie wiedziała z kim ma teraz do czynienia i jak bardzo on zdążył się zmienić podczas tych lat rozłąki. Bardzo źle zrobiła dzieląc się przemyśleniami z kimś innym, a nie brązowym.

[Tendai]

Spoglądał i słuchał jej. W tamtym okresie tyle się działo. Nie dość, że wewnątrz stada, to i poza nim. Nie wiedział co powinien o tym wszystkim myśleć. Czy wracać do tego czy iść jakoś do przodu. On sam walczył wewnątrz ze swymi demonami.
-Nie wiem co powiewem ci odpowiedzieć- Sam jednak zapytał, więc ...
-Chociaż wiem co powiedzieć- dodał szybko patrząc na nią- Nie ważne co by się działo, trzeba iść do przodu, obserwować, wyciągać wnioski i działać- Tak tego był pewnym. Może miało to mało wspólnego z tym co powiedział. Tak na pierwszy rzut oka ale ona uważał inaczej.

@Lyanna

[Lyanna]

Nie widział i nie przeżywał nic z jej perspektywy, więc nie oczekiwała poklasku, a właściwie nie tego rzeczywiście chciała. Wyrzuciła z siebie cały syf i wreszcie mogła odetchnąć z ulgą, rzuciła samcowi porozumiewawcze spojrzenie. Dostrzegła w nim młodocianą iskrę, zapał i chęci do tworzenia w wspólnym gronie czegoś naprawdę potężnego i przyszłościowego. Dla młodszych często przeszłość nie ma znaczenia i poniekąd nie trudno się z tym nie zgodzić, a to iż uważała, że pewne sprawy są iście istotne zachowała już dla siebie. Nie miała na celu ględzenia i narzekania jak bardzo coś jej nie pasuje i jak bardzo jest jej źle.
- Tendai, prowadź z powrotem, ale nie narzucał takiego tempa ciotce! - ostatnie słowa podkreśliła nieco głośniej, rzuciła pół żartem pół serio.

[Tendai]

Tak miał inne dzieciństwo, inne doświadczenia. Każdego inne rzeczy kształtują. Wiśniowy jednak miał jakiś cel przed sobą i może część przeszłości nie była ważna póki przyszłość może dać więcej, więcej tego co chciałby uzyskać, stworzyć kim chciałby się stać.
-Jasne , będę wolnej biec- Wyszczerzył kiełki i ruszył.

2xzt