Zbocze

[Haki]

Hakiemu coraz trudniej było trzymać swoje emocje na wodzy i niewiele brakowało a zacząłby radośnie podskakiwać i ściskać wszystkich tu zebranych. Z trudem udało mu się powstrzymać, jednak bez problemu dało się dostrzec bijącą z jego ślepi radość.
-Chodź Newt, czas pokazać twojemu bratu, że przed nami nie jest w stanie się schować- rzucił pełnym entuzjazmu głosem.
Idziemy po ciebie młody, pomyślał, po czym ruszył za Laishą.

2x z/t (razem z Newtonem)

[Viktor]

Viktor zatrzymał się w Kanionie z racji na zbyt dużą odległość dzielącą go od Wulkanu. Postanowił odpocząć od podróży więc nieopodal zbocza położył się na wygodnej ziemi.
Oby mnie jaki kanibal nie napadł. Wszystko może się stać.


Korzystając z okazji Viktor postanowił rozejrzeć się za psolarią.

Viktor wyrzuca 3d100:
54, 7, 47

Znalazł roślinę z łatwością i pochwycił w pyszczek.

+1 psolaria

[Viktor]

Po wszystkim Viktor wstał obudziwszy się z bólem brzucha. Musiał zdobyć węgiel, ktöry wystepują przy wulkanie. Ruxzył w tamtym kierunku.
Dam radę dotrzeć do wulkanu. Wszystko w moich łapach. Jak zrobię napój z węgla to przejdzie mi...

zt

[Shanteeroth]

W drodze na sawannę postanowiła zahaczyć o kanion (nie dość, że była w okolicy, to jeszcze na pewno mogła znaleźć tutaj coś przydatnego; ot, chociażby uncję psoralii). Zwłaszcza, że przecież nie tak daleko stąd miała swoje małe źródełko, które postanowiła odwiedzić w nadziei, że jeszcze wciąż dawało "owoce". Pozostawała uważna i szła powolutku, bo doskonale pamiętała, jak kiedyś omal nie runęła w dół... I tak po kilku ostrożnych krokach ujrzała w końcu zbiorowisko fioletowawych kwiatuszków. Ostrożnie zerwała niewielką porcję, schowała ją do torby. Ruszyła dalej.

/ zebrano: 1x psoralia ze źródła
/ zt.

[Yggdrasil]

Yggdrasil szła przy krawędzi zbocza tylko przez parę chwil, by ogarnąć wzrokiem okolicę z góry. Stwierdziła ostatecznie, że nie ma co szukać teraz drogi na dół i odeszła od krawędzi na dobre kilka... naście metrów. Miała bowiem zamiar odpocząć, a kto wie, czy by się jeszcze nie sturlała w dół - czy może ktoś nie pomógłby jej w takim sturlaniu - we śnie. Legła pod jednym z drzew i zabrała się za wylizywanie futra.

[Yggdrasil]

No dobra, dosyć już tego odpoczynku - lwica wstała, otrzepała się, a następnie przeciągnęła. Obrzuciła jeszcze ostatnim spojrzeniem okolicę i ruszyła w dalszą drogę.

zt

[Mjuvi]

Mjuvi ruszył w kierunku Kanionu, aby móc w końcu odpocząć po dłuższej wędrówce, chcąc odnaleźć nowy dom. Pamiętał że należał do stada Lwiej Ziemi, ale nie wiedział czy oni nadal istnieli a tęsknił za Nilimą ale pewnie już sobie życie ułożyła u boku kogoś innego. Lekko zasmucił się ale nic na to poradzić nie mógł w tej kwestii. Gdy dotarł na miejsce, musiał sobie wybrać bezpieczne miejsce na nocleg. Przy zboczu zobaczył półkę skalną, na której może spokojnie wejść i pójść spać mając jedynie nadzieję, że nic mu nie będzie.

[Waris]

Człapała całkiem dziarsko, bo czemu miałaby zachowywać się inaczej - skoro miała dzisiaj naprawdę dobry nastrój? Znalazła niedawno zapakowany prezent, który chętnie podarowałaby nowemu przyjacielowi! Problemem było jednak to, że... nie miała pojęci, gdzie przyjaciół szukać.
Tak więc znalazła się całkiem blisko kryjówki, którą zajmował @Mjuvi - nawet nie zdając sobie sprawy z tego, że wybrała miejsce na postój całkiem nieopodal. Niemniej nie szukała (w przeciwieństwie do samca) schronienia na półce, lecz przysiadła na podłożu, jakoś około może kilkunastu metrów od skalnej wyrwy zajmowanej przez niego.

[Mjuvi]

Mjuvi lekko otworzył ślepia słysząc czyjeś kroki, a może szmery? Prawie na jedno wychodziło w tym momencie. Po rozciągnięciu się swojego cielska, aby bardziej przebudzić, zauważył wysoko na niebie słoneczko. Potem zszedł ze skalnej półki wiedząc, że ktoś tu faktycznie jest bo wyczuł czyjś zapach nieopodal. Z ciekawości chciał to sprawdzić, kto tu przywędrował z daleka. Zszedł z półki i zbliżył się do niej.
- Cześć - odpowiedział bezceremonialnie do nieznajomej. Głos samca był przyjazny, więc nie musiała się niczego obawiać z jego strony, żadnych ataków.

[Waris]

Nie spodziewała się, że właśnie tutaj kogoś spotka. Miejsce wydawało jej się jakieś... mało przyjazne. Przekrzywiła więc lekko łebek, posłała do samca uprzejmy uśmiech i skinęła nisko czerepem, jednocześnie podnosząc się z siadu. Jakoś dziwnie się czuła siedząc, gdy jej nowy znajomy stał.
- Dzień dobry - odparła, utrzymując wciąż przyjazny uśmiech na mordzie. Miała nadzieję, że w końcu pozna kogoś, kto - być może - zostanie jej przyjecielem. No, od biedy zwyczajny znajomy "niższego szczebla" też będzie na łapę. Nie znała tutaj w końcu niemalże nikogo. - Jestem Waris, nietutejsza - dodała, na wypadek, gdyby samiec miał zachodzić w głowę, czy widział ją wcześniej, czy też nie mieli tej przyjemności. - Mam nadzieję, że nie naruszam twojego miru? Mieszkasz w okolicy? Mam sobie pójść? - spanikowała, co zresztą nieźle było po niej widać, bo spięła nieco mięśnie. Przejęła się, że mogła mu przeszkadzać.

@Mjuvi