Na ratunek mikołajowi [Enasalin, Ignis]

[Ignis]

U... Śnieżynka złapała przynętę, choć rzeczywiście Ignis przeważnie jest tym który bardziej... Namawiał do wspólnych zabaw. Jednakże teraz, nie chodziło mu o to, a przynajmniej nie do końca.
- Widziałaś kiedyś taką dziwną złotą trawę z nasionami ? - Zapytał się jej, po czym jego łapa powędrowała do... Jego torby i wyciągnęła zawiniątko. A jak je odwinął to pokazały się złote, okrągłe, nierównomierne i kruche w dotyku krążki.
- Postanowiłem zrobić z niej użytek, dodałem nieco wody księżycowej, soli i miodu... - Zaczął wymieniać, po czym powiedział, o wiele bardziej energicznie.
- I z pomocą Ognia, udało mi się odtworzyć przepis na nie z moich stron! Oto Miodowe Ciasteczka! Spróbuj... - Rzekł na samym końcu przysuwając je prosto do Enasalin. Oczywiście, były kruche, ale za to słodkie i przepyszne. Coś co na co dzień mógł jeść u siebie, ale tutaj to pewnie była rzadkość. Następnie uważnie spoglądając na śnieżynkę wziął jedno i samemu zaczął je jeść. W końcu chciał usłyszeć co mu Enka na nie powie! @Enasalin

[Enasalin]

- Złotą trawę? Czeka, ja gdzie...
I chciała sięgnąć ją do swej sakiewki malutkiej, ale jej zajęcie przerwał dalej gadający Ignis. Słuchała z ogromnym zainteresowaniem, w końcu sama wiedziała, jakie dla niego to jest ważne, nawet jeśli nic z tych tłumaczeń nie zrozumie. Bo w końcu jak mogłaby? Nie była rzemieślnikiem, ani nawet blisko tego, a na dodatek ten miał wiedzę ze swoich krain, które dla Enasalin była niczym czarna magia.
Przypatrywała się krążkom ze zdumieniem. Coś takiego z jakiejś złotej trawy, soli i miodu?
- Miodowe... ciasteczka? - Spytała zdumiona. Aż jej nie podstawił tego pod nos.
Chwyciła jedną łapą podarek i ugryzła.
Szczerze? Nie spodziewała się tego. Faktycznie smakowało nietuzinkowo, było kruche dość i całkiem smaczne. Przemielała to swoimi zębami, trochę słodkie, ale z każdym kęsem przekonywała się coraz bardziej.
- Ignis, to jest niesamowite. Jesteś geniuszem! Masz ich więcej? - Spytała, kończąc memłanie ostatnim łykiem.
W międzyczasie wyciągnęła dwa złote kłosy, o których mówił wcześniej.
- Masz. Ja umiem się bić, a nie tworzyć. Tobie bardziej się przyda - Mówiąc to, przekazała mu dwie pszenice jakie miała w swoim ekwipunku.

[Ignis]

Ignis wsłuchiwał się jak jak Enasalin je ciastko, dosłownie zastanawiając się, czy je wypluje, czy może zasmakują jej. W końcu jakby jej powiedział, że ich wcześniej nie próbował, to chyba nie chciałby ich spróbować co nie? A z kimś zawsze raźniej! Sam zjadł delektując się ich kruchością jak i słodyczą, którą wcześniej miał tylko z owoców. Następnie Enasalin wypowiedziała tyle pięknych słów. A on się uśmiechnął i puścił jej oczko.
- Nieskromnie się z tobą zgodzę. I oczywiście, że mam! Nie robiłbym tylko na jedną partię! - Powiedział po czym przekazał zawiniątko Enasalin, w którym były jeszcze 4 ciasteczka. Natomiast przyjął od śnieżynki nieco pszenicy. Zawsze się przyda chociażby na mąkę.
- Dzięki przyda się - Po czym schował je do torby. @Mistrz Gry

[Mistrz Gry]

Ho! Ho! HO! Mogliście usłyszeć, gdy sanie zniknęły wam z oczu, a w waszych prezentach były ślicznie zapakowane kosztowne rzeczy.

@Ignisie ty znalazłeś talizman, a bardzo barwnej nazwie "Utrwalacz Zdrowia".

-prezent
+utrwalacz zdrowia

@Enasalin u ciebie był zawinięty w mięciutką skórę butelka z miksturą. O dziwo tobie już dobrze znanej o nazwie "Mikstura Miłości".

-prezent
+mikstura miłosna

Przedmioty zostały już wpisane do waszych ekwipunków!