Czy to już koniec? [Ragir i Tib]

[Tib]

Tib westchnął cicho słysząc odpowiedź Ragira. No nic, trzeba będzie trochę zmienić podejście, bo inaczej z powodu durnego Uharibifu kolejne pokolenia będą się wyżynać w bezsensownej wojnie.
-Ragirze, pragnę zaznaczyć, że Uharibifu nie popełnił żadnych zbrodni przeciwko Szkarłatnym Grzywom. Lwica, którą ze szczególną brutalnością zgwałcił nie należała w momencie popełnienia czynu do żadnego ze stad, więc nie wiem za jakie zbrodnie mielibyście go sądzić- powiedział, pozwalając sobie po tym an krótką pauzę.
-Jeżeli chodzi o Lwią Ziemie, to Uharibifu wtargnął na nasze tereny i na dodatek miał na sumieniu atak i próbę gwałtu na jednej z lwioziemek. Tym samym dał naszemu stadu powód do zamknięcia go w lochu. Daliśmy wam możliwość wykupienia go, bo nasze stado znajdowało się wtedy trakcie wojny z wrogiem, który zagrażał również i wam. Potrzebowaliśmy zasobów, żeby ratować życia naszych bliskich a jako władca na pierwszym miejscu musiałem postawić dobro swoich poddanych. Mam nadzieję, że jako Król to rozumiesz- dodał, spoglądając prosto w czerwone ślepia Ragira.
-Na dodatek cały czas pozostawaliśmy otwarci na dalsze próby negocjacji, jednak nikt ze Szkarłatnych nie podjął nawet próby powrócenia do tej sprawy- dodał.
-Skoro był jednym z was, to chcieliśmy dać wam możliwość pochowania go na waszych ziemiach. Niezależnie od tego co zrobił, szczątkom zmarłych należy okazywać szacunek. To wszystko- odniósł się do kwestii przekazania szczątków.
-Ragirze, nie było takiej sytuacji, bo lwioziemcy mieli surowy zakaz zbliżania się do granic Szkarłatnych i groziła im za to kara. Poza tym, nie może tu być mowy o uprowadzeniu, bo Uhari z własnej woli wtargnął w samo serce naszych terenów. Nie możesz mówić też o ignorowaniu was, skoro Szkarłatni natychmiast zostali o wszystkim poinformowani i otrzymali możliwość targowania się z nami o wolność Uharibifu. Nie mogę ponosić odpowiedzialności za to jak wasza ówczesna władczyni do tego podeszła-
powiedział, przemawiając ze spokojem, który odmalowywał się również na jego pysku.
-Po raz kolejny wspominasz o obrażaniu was. Ragirze, przytocz mi proszę sytuację, kiedy wysoko postawiony przedstawiciel Lwiej Ziemi obraził was, wypowiedział się o was w uwłaczający wam sposób lub zachęcał do tego innych- powiedział, bo sam nie potrafił sobie przypomnieć takiej sytuacji. Jako władca nie mógł mieć wpływu na wszystko co jego poddani gadali po pijaku przy marulówce, nie przypominał sobie jednak, żeby podobne hasła wychodziły z kręgów władzy.
-Abstrahując jednak od tego wszystkiego, Ragirze czy nie uważasz, że po tym wszystkim co się wydarzyło nie czas już z tym skończyć? Ta kraina została zdziesiątkowana, zginęła masa zwierząt. Nie starczy już tej nienawiści?- zapytał a jego spojrzenie stało się teraz łagodniejsze. Może nawet na swój sposób trochę smutne?
-Niedługo nadejdzie mój czas, a później i ty udasz się na spotkanie z Przodkami. Czy taki świat chcesz po sobie zostawić przyszłym pokoleniom? Czy nasze dzieci mają się nienawidzić, tylko dlatego, że dwójka zgredów nie potrafiła się dogadać? Ragirze, jedyne na czym mi zależy, to pokój. Nie dla mnie lecz dla tych co nastaną po mnie- dodał, po czym zawiesił spojrzenia na licu Króla. On postawił sprawę jasno, niech Ragir zdecyduje czy ważniejsza jest dla niego przeszłość, czy przyszłość.

@Ragir

[Ragir]

Westchnął tylko słuchając go.
-Oddajcie nam te resztki i tyle- Nie chciał wchodzić w gadanie i inne takie. Mogli by dyskutować o tym godzinami ale po co?
-Nie mogę gwarantować pokoju ale możemy ustalić pakt o nieagresji póki co oraz coś co jest ważniejsze- Spoglądał ze spokojem na niego- Jeśli ktokolwiek z moich będzie poszukiwany przez nas i będzie chciał azyl u was, oddacie go nam niezależnie do waszych poglądów na sprawę- To była pierwsza sprawa, którą chciał zapewnić- Kolejną rzeczą to aby jeśli ktoś z naszych coś zrobi u was, to chcemy mieć pełne udział w ukaraniu i chcemy go sami ukarać za narażanie stada. Bo tak... Ten lew... Był zdrajcą bo zaszkodzenie w jakimkolwiek sposobie stadu jest zdradą i zbrodnią karana u as, a to co on uczynił było właśnie tym- Czy muszą dalej to rozwijać? Chciał zamknąć już tą sprawę. Bliznopyski wolałby sam ukarać winnych tego samosądu.

@Tib

[Tib]

To, że Ragir nie zamierzał nawiązywać do jego argumentów, Tib odebrał jako swój sukces. Nie zamierzał jednak dawać po sobie poznać, jak bardzo satysfakcjonuje go taki obrót spraw.
-Oczywiście, na Sawannie po zachodniej stronie Martwej Rzeki znajduje się wzniesienie nazywane Pagórkiem Przyjaźni. Na jego szczycie rosną dwie potężne akacje. Proponuję, żeby przekazanie szczątków miało miejsce właśnie tam- powiedział.
Na kolejne słowa Króla Tib przytaknął skinieniem łba.
-W takim razie Lwia Ziemia niezwłocznie uchwali takie prawo. Dodatkowo sami zawrzemy w naszych zasadach, że naruszenie granic Szkarłatnych Grzyw będzie przestępstwem, stąd my również chcielibyśmy mieć możliwość ukarania członka naszego stada jeżeli popełni przestępstwo na waszym terenie- przedstawił swój pomysł. Skoro mieli się dogadywać to na równych zasadach. Poza tym, sam Ragir stwierdził, że Szkarłatni nie musieli nigdy przetrzymywać żadnego z lwioziemców, więc ten punkt w ich umowie był niczym innym czystą formalnością.

@Ragir

[Ragir]

-Proponuje uczynić to za dwa dni- Czymś szybciej to się odbędzie tym lepiej.
-Co do reszty to westchnął- Niech i tak będzie- Chciał już wracać do siebie i swoich małych pociech. Na razie nie planował agresji względem lwioziemców. Chce skupić się na rozwoju swojego stada. Na budowaniu w nim więzi i siły, by móc potem zmiażdżyć każdego, kto im będzie... zagrażać.

@Tib

[Tib]

-Dobrze- Tib skinął mu łbem.
-Postaram się zaaranżować wszystko jak najszybciej. Jakby jednak doszło do pewnych opóźnień, kości będą ukryte we wnęce pomiędzy korzeniami- powiedział. Cóż, po jego powróci zmieni się władza, co może spowodować mały chaos.
-Doskonale, dziękuję Ci bardzo Ragirze- powiedział, po czym posłał Królowi uprzejmy ukłon.
-To pierwszy krok we właściwym kierunku. Mam nadzieję, że na końcu tej drogi nasze stada czeka przyjaźń i wzajemny szacunek- przemówił, całość zwieńczając uśmiechem.
Skoro od zachodu mieli spokój, lwioziemcy mogli teraz zaangażować więcej zasobów w opanowanie sytuacji w dżungli. Oby tylko następcy Tiba podołali czekającej ich misji.
-Jeżeli to wszystko, to pozwól, że die oddalę. Bywaj zdrów Ragirze. I niech Przodkowie mają cię w swojej opiece- dodał, po czym uszył w kierunku Lwiej Ziemi.

@Ragir

z/t?