Lekcja życia [Trening Krzepy(+2), Tib i Ventruma] (udane)

[Ventruma]

Ven zaczęła chodzić w koło Tiba. Poprzednia łapa już była zdrowa, to co teraz? Obeszła go z dwa razy, by zauważyć, że kuleje teraz na inną łapę. Trochę zwolniła, a potem się rozbiegła i zrobiła to samo co wcześniej. Zapomniała, że Tib może ją zaatakować, ale jeśli to zrobił wolno, spróbowała odskoczyć na bok i spróbować zaatakować jeszcze raz. Jeśli się udało, postanowiła zadać jeszcze parę pytań.
-A co jak przeciwnik był zdrowy? Tak do końca? Jak na przykład ja.-Uśmiechnęła się. W końcu ona miała zdrowe łapy i żadnych ran też nie miała. Przekręciła głowę na bok i spojrzała na Tiba.

[Tib]

Widząc, co zamierza zrobić Ven, Tib pozwoliłby młoda uderzyła w jego „uszkodzoną” łapę. Dzięki temu za pierwszym razem udało mu się zachować równowagę, jednak nie był też w stanie wykonać sprawnego kontrataku. Dopiero drugi atak zielonookiej przyniósł oczekiwany rezultat i Tib ponownie wylądował na zadzie.
-Cóż, w takim razie musisz polegać na swojej zręczności i sile. Spróbować podciąć łapy, pchnąć na jakąś przeszkodę, lub zastosować inną nieczystą sztuczkę- rzekł, po czym znienacka sypnął młodej piachem w pysk. Nie czekając na jej reakcję Tib rzucił się w jej kierunku, żeby ją powalić. To będzie dobra lekcja tego jak wyglądają brudne zagrania. Oczywiście tak jak poprzednim razem Kanclerz starał się być w miarę delikatny.

[Ventruma]

Słuchała uważnie co mówi Tib i potakiwała mu gdy naglę dostała w oczy piaskiem i niezapowiedzianie znalazła się na glebie. Sama nawet nie wie kiedy to się stało. Jeśli Tib pozwolił jej wstać, zrobiła to szybko i zaczęła wycierać oczy łapami. Jeśli jej nie puścił, próbowała go odepchnąć tylnymi łapami. Raczej jej się nie udało, bo Tib był silny, ale próbowała z całej siły, więc jeśli jakkolwiek to Tiba rozproszyło, spróbowała się wyślizgnąć i wstać.
-Ej!-To było nie fair. W końcu Tib jej o takich rzeczach nie mówił!

[Tib]

Tib nie zamierzał maltretować Ven więc szybko pozwolił jej się uwolnić a słysząc oburzenie w jej glosie, zaśmiał się cicho pod nosem.
-A skoro jesteśmy już przy brudnych zagrywkach to zapamiętaj, że podczas walki nie ma czegoś takiego jak „zasady”. Twoim zadaniem jest za wszelką cenę unieszkodliwić przeciwnika bez względu na metodę. Ci którzy bawią się w coś takiego jak honor szybko giną- powiedział, uważnie przyglądając się młodej.
-Inna sprawa, że nie możesz tracić czujności nawet jeżeli wydaje ci się, że jesteś bezpieczna. Dobremu wojownikowi wystarczy krótka chwila by przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść- wytłumaczył.
-A teraz wracajmy do naszego szkolenia, no już moja droga, Kriegstanz-

[Ventruma]

Ven trochę tego nie rozumiała. W końcu Tib nie był jej wrogiem, więc czemu miałaby być czujna? No dobra, więc znowu zaczęła łazić, co było już jej zdaniem trochę nudne.
-Nie wiem czy podczas walki będę mogła tak swobodnie chodzić.-Powiedziała znudzona. W końcu jeśli każdy by tak robił to kto by łaził? Ona, czy przeciwnik? Ponadto mógłby ją zaatakować w tym czasie. To bez sensu. Znów trochę czasu zajęło jej znalezienie tego punktu, gdyż w koncentracji była słaba. Często zwracała uwagę na inne rzeczy takie jak przelatujący listek, czy inną tego typu rzecz. Gdy już znalazła, powtórzyła ten ruch, ale teraz zamiast z barku, spróbowała wywalić Tiba łapami.

[Tib]

-Nie będziesz mogła- odparł uśmechając się przy tym pogodnie.
-Jednak muszę cię nauczyć wyszukiwać słabe punkty u przeciwnika, żeby w razie prawdziwej walki robiła to instynktownie- wyjaśnił, po czym skoncentrował się na ruchach Ven.
Kiedy młoda ruszyla w jego stronę Tib odskoczył a następnie rzucił się w miejsce w którym wylądowała zielonooka. Ponieważ musiał udawać, że jednak z jego łap jest niesprawana to jego ruchy były wolniejsze i mniej precyzyjne niżzwykle, także Ven miała szansę uniknąc nadchodzącego kontrataku.

[Ventruma]

Gdy atak jej się nie udało od razu przypomniała sobie, że Tib też może atakować. Odskoczyła szybko jak najdalej, bo spodziewała się kolejnego ataku. Zrobiła to dość szybko, więc powinna zdążyć uniknąć ataku i w tym samym czasie od razu zabrała się do swojego ataku mając nadzieję, że Tib nie spodziewa się tak szybkiej reakcji. Zaatakowała w ten sam sposób co wcześniej.

[Tib]

Po wykonaniu odskoku Ven mogła zobaczyć, jak w miejscu w którym jeszcze chwilę temu się znajdywała , była teraz potężna sylwetka Tiba. Gdyby Kanclerz chciał uniknąć kontrataku młodej musiałby przenieść ciężar na swoją „chorą” łapę co najpewniej skończyłoby się upadkiem. Dlatego też lew przyjął nadchodzące uderzenie i pod jego wpływem postąpił pół kroku w tył. Kiedy łapy brązowej znajdowały się na jego barkach, lew nachylił się i za pomocą przedniej łapy spróbował podciąć jedną z tylnych kończyn Ven.

[Ventruma]

Udało mu się pochwycić łapę Ven i ją powalić. Ona się jednak nie poddała i wstała jak najszybciej znów odskakując na wszelki wypadek. Wtedy stała chwile i przyglądała się.
Zaczęła znów krążyć i spróbowała znów popchnąć Tiba na te łapę, ale bardziej od tyłu by nie zdążył się obrócić.
Jeśli jej się udało ucieszyła się, że wygrała, ale w pewnej odległości. Nie chciała znów doznać nieuczciwych sztuczek Tiba i paść na glebę.
Jeśli nie udało jej się go powalić próbowała uderzyć w zdrową łapę, żeby ją podniósł i przechylił się na tamtą.

[Tib]

Tib spróbował zaatakować powaloną Ven, jednak ta zręcznie uniknęła jego uderzenia i nim ograniczony "chorą" łapą lew zdążył się obrócić w jej stronę ta naparła na jego bok. Kanclerz stracił równowagę i omal nie runął na bok a widząc, że młoda szykuje się do kolejnego uderzenia, zdecydował się na dość desperacki manewr. Kanclerz wykonał potężny wymach łapą, jakby próbował odpędzić natrętną muchę. Liczył, że dzięki temu Ven zaniecha swojego ataku a on zyska kilka cennych sekund.