Podnóże

[Tib]

Tib czekał, aż któryś z rozmówców zabierze głos, gdy nagle kątem oka dostrzegł zbliżający się w ich stronę ciemny kształt. W pierwszej chwili Kanclerz podziękował w duchu przodkom, że Datury tutaj nie ma, jednak gdy tylko odwrócił wzrok w kierunku Val, natychmiast zmienił zdanie.
-Piegus, zostań proszę z wujkiem Thanatosem- rzekł do malca, po czym delikatnie ściągnął go ze swojego grzbietu i odstawił na ziemię.
-Zaraz wrócę- dodał, po czym szybkim krokiem ruszył w kierunku lwicy a kiedy ciemna zachwiała się na łapach, Tib podbiegł do niej i staną tuż przy jej boku by w razie czego móc ją złapać.
-Jasne, tylko będziemy musieli wejść na Skałę- powiedział. Przez moment brązowogrzywy zastanawiał się do kogo zaprowadzić lwicę i ostatecznie padło na Athastana. Nabo pewnie jak zwykle był pijany a spotkania z Daturą Val mogłaby nie przeżyć.
-Oprzyj się o mnie i ostrzegaj jakbyś miała się przewrócić, spróbuję cię wtedy złapać- rzekł, po czym powolnym krokiem poprowadził lwicę na Lwią Skałę.

z/t?

[Gvalch'ca]

Opierając się o bok Tiba, pokornie ruszyła z nim do uzdrowiciela.
/zt + Tib

[Gunter]

Łypiąc z podejrzeniem na Tiba i zastanawiając się wciąż kim była Gvalch'ca i co miała z nim wspólnego, duch poleciał tuż za dwójką lwów do szamana.

ZT

[Thanatos]

Thanatos popatrzył się na lwice, do której podbiegł Tib. Skąd ona się tutaj wzięła do jasnej cholery? Czuł podświadomie, że coraz bardziej coś mu tutaj we wszystkim zaczyna nie grać.
Gdy Tib odszedł z lwicą, podszedł do młodego i usiadł przed nim. - No to powiedz mi mały. Jak się tutaj u nas znalazłeś, bo jakoś ciebie nie kojarzę. I gdzie są twoi rodzice? - Spytał przyglądając się lewkowi.

[Piegus]

Słuchałem wszystkiego z uwaga i chciałem coś powiedzieć kiedy pojawiła się jakaś ciemną postać. Ojciec chyba ją znał? Nie wiem. Zszedłem z głowy ojca kiedy ten poprosił mnie o to.
-A kto to jest?- Zapytałem wujka mając na myśli czarną postać.
-Tato mnie przyprowadził- Powiedziałem hardo do Thanatosa- Uratował mnie, jest taki odważny i silny- Mówiłem to z dumą- a co to wojownik- W sumie znali się oni bo byli wojownikami? Podrapałem się lekko po głowie. Tak, byłem trochę niedokształcony ale nadal jest mały.

[Tib]

Po odstawieniu Val do jaskini Athastana Tib powrócił na podnóże. Widząc, że Thanatos i Piegus dalej tam są, kanclerz uśmiechnął się szeroko przyspieszył kroku.
-Mam nadzieję, że byłeś grzeczny i zbytnio nie męczyłeś wujka- zagadnął wesoło do Piegusa, po czym nachylił łeb by mały mógł z powrotem wdrapać się na swoje miejsce.
-Dzięki, że miałeś na niego oko- rzekł do Thana jednocześnie posyłając mu szeroki uśmiech.

[Thanatos]

Tata go przyprowadził. Tib miał kolejnego dzieciaka? Thanowi powoli wszystko łączyło się w kupę, chociaż nadal brakowało mu dużo do zrozumienia całej sprawy.
Postarał się zachować najnaturalniej jak mógł w tej sytuacji. - aaa... Tata, no tak. - Powiedział patrząc się na malca.
Gdy Tib wrócił, ten nie chciał nic robić dziwnego przy jego dziecku, więc tylko zwrócił się do niego. - Jasne nie ma problemu. Ja wrócę na razie do swojej jaskini, jakby coś się działo niespodziewanego, czy coś to wiecie gdzie mnie znaleźć. - Powiedział i poszedł w stronę swojej jaskini.
/zt

[Piegus]

-Oczywiście, że byłem!- Powiedziałem i podskoczyłem. Spojrzałem na tatę i od razu otarłem swoją główkę o jego łapę.
-Byłem nie miły?- Zapytałem widząc jak wujek idzie i spojrzałem pytająco na ojca.
-Wujek tak szybko poszedł- Nie rozumiałem dlaczego. Wydawał się fajny ale poszedł. Może byłem niegrzeczny dlatego? Przekrzywiłem lekko główkę na bok.
-Pobawisz się ze mną- Ponownie moje spojrzenie padło na ojca.

[Tib]

Ammar przybył pod Lwią Skałę i natychmiast zaczął rozglądać się za kimś komu mógłby przekazać informacje. Ostatecznie jgo spojrzenie zatrzymało sie na Tibie.
-Szefie jest problem. Rea i Rudy napotkali na sawannie dwóch heroldów Wodza, prawdopodobnie Eletana i Mugambę- powiedział spokojnym glosem, wpatrując się uważnie w Kanclerza.
-Są na Złotych Łąkch- dodał, po czym wyprostował sie w oczekiwaniu na dalsze instrukcje.

[Hamza]

Przysnęło mu się gdy jego luba zajęła miejsce koło niego. Rozmowa nie była zbyt porywająca, a popołudnie to najlepsza pora na lwią drzemkę. Spał i spał, nie przeszkadzało mu nawet to że nieopodal odbywa się kilka rozmów, ani to że przychodzą tu jakieś osoby i odchodzą. Chrapnął głośniej i aż się obudził, rozgladając na prawo i lewo.
Oj, chyba uciąłem sobie drzemkę. Ziewnął przepastnie i spojrzał na przybyłego brązowego lwa. Co to za jeden i czego on taki poruszony?