Podnóże

[Tauro]

Westchnął z niezadowoleniem, słysząc uszczypliwe uwagi gromadki. Szczególnie zgorszyła go docinka wymyślona przez Mkaliego, on pantoflarzem... Myślałby kto, że tak bardzo przypadnie im do gustu jego malutki niewinny żarcik odnośnie braku samic. Gdyby tylko mógł teraz wpaść na jakąś fajną zaczepkę, która poziomem równałaby się z pantofelkiem... No niestety, nie mógł siebie nazwać mistrzem ciętych ripost i jak na złość niczego nie wymyślił.
W odniesieniu do Firyi i jej prawdziwie wyjętej z serca rady prychnął złośliwie pod nosem, a jego ogon mimowolnie zaczął wymachiwać w prawo i w lewo.
Finalnie na ostatek Ushi wyszedł z swoją genialną koncepcją, odnośnie przerzucenia się z lwic, na lwy.
Wszyscy dopiekli mu jednakowo... To się dopiero nazywa wzorowa postawa.
Zachichotał cicho i spojrzał na nich pociesznym wzrokiem. Wilk syty i owca cała - stwierdził.
W każdym razie rozmowa w której prawie, że w ogóle nie uczestniczył była dla niego dość ciężka.
Nie codziennym jest dowiadywanie się o śmierci osobie bliskiej twemu sercu, a o wiele gorsze jest oglądanie innych, którzy dopiero tego doświadczają.
Serducho się kraje, gdy widzisz wpierw niedowierzanie w ślepiach lwiątek, a potem narastający ból i smutek. Nikomu by tego nie życzył... No. Prawie nikomu.
-Myślisz, że powinniśmy to załatwić na własną łapę? Może znajdziemy jakieś poszlaki, albo ślady. Ten ktoś nie mógł się ot, tak rozpłynąć w powietrzu!- Zaproponował Ushindiemu wszczęcie swojego, małego śledztwa.
Chwilę później głos zabrała ich siostrzyczka. Lodowooki w pełni zgadzał się z rozumowaniem Firyi i jej chęcią wywarcia zemsty. Przecież sam wyróżniał się tym, że był jedną z pierwszych osób, która dowiedziała się o rzekomej śmierci lwiczki. Ba, był nawet niewdzięcznym świadkiem tego wydarzenia i już wtedy naobiecywał zarówno sobie, jak i wszystkim z Lwiej Ziemi, że jeśli tylko nadarzy się taka sytuacja, to z uśmiechem i z pełną satysfakcją rozprawi się z tym psycholem. Podsłuchał kawałek rozmowy kanclerza z lwicą, która definitywnie była nietutejsza. Instynktownie obrócił się w ich kierunku.
Był niemalże przekonany, że ktoś w swojej wypowiedzi wspomniał o ich matce. No i chyba się nie mylił, bo dalsze słowa wprawiły go w niemałe zdziwko, bo o ile dobrze zrozumiał i ustalił fakty, to ta samica zdawała się być z nimi w jakiś tam sposób spokrewniona.
-Nie, ja też to słyszałem. Dziwna sprawa...- Przekręcił łebkiem przecząco, a potem na naprędce pożegnał się z dwójką. No.. Szybko poszło. Znaleźli rodzeństwo, zanim w ogóle zaczęli, to dopiero coś!
A potem na krótko pomiędzy lewkami zapanowała niezręczna cisza. Biały czuł na sobie przeszywający wzrok Ushindiego i wiedział, że musi wyjść z jakąś inicjatywą, bo inaczej ta chwila będzie się ciągnąć dłuugimi sekundami.
-Może zagadamy? Możliwe, że jest z nami jakoś powiązana.- Wskazał łapką na Kisasi i podszedł bliżej, żeby się jej przyjrzeć.

[Tib]

Kiedy Kisasi wspomniała o Berghi, brwi Tiba wystrzeliły ku górze. To niemożliwe, żeby poszło aż tak łatwo. Może lwica była specjalnie podstawiona? W końcu po jej słowach nietrudno było się domyślić, że prawdopodobnie była w stadzie uzurpatorki.
-Masz na myśli Królestwo Końca Burzy? Co do Berghi, to jakiś czas temu pojawiła się na Lwiej Skale i żądała przekazania jej władzy nad Lwią Ziemią. Ciężko było traktować ją wtedy poważnie, więc skończyło się na pogróżkach z jej strony- streścił pokrótce to co sam wiedział. Oczywiście nie zamierzał wspominać Kisasi o kilku innych dość istotnych faktach. Na chwilę spojrzenie Kanclerza powędrowało ku młodzikom, po czym powróciło na zielonooką.
-Wiesz, mam wrażenie, że ciężko ci będzie nas opuścić bo ci młodzieńcy już się tobą zainteresowali- zażartował, jednocześnie wskazując łbem w kierunku Ushindiego i Tauro.
-Tak więc, jeżeli szukasz dla siebie domu, to przyjmiemy cię z otwartymi ramionami, jednak nie wymagam byś podejmowała decyzję już teraz. Pozwól, że udam się do swoich spraw, a jak już się zdecydujesz, to mnie odszukaj, zgoda?- dodał, po cym delikatnie skinął lwicy łbem, po czym ruszył, w kierunku hieny.
-Serwus Baq, jak się miewa wasze stado? -zagadnął.

[Baqiea]

-Stado ruszyło...- Baq nie tak miałaś zacząć, zganiła się w myślach
-Znaczy Ave kanclerzu. Jak wiesz stawiam stado na pierwszym miejscu i tylko problemy wewnątrz sprawiają, że opuszczam was na dłużej- "No myśl lwie, nie było mnie dłużej."
-No więc wystąpiła taka sytuacja i podejrzewam, że to iż tam woda nie jest zdatna do picia to nie wasza wina-
Hiena lekko uniosła brew i popatrzyła w kierunku gdzie powinien gdzieś tam być wodopój
-Ciężko idzie im dogadywanie się z innymi pod wodopojem i obawiam się że jeśli w miarę sprawnie jakoś nie zostanie rozwiązana kwestia pitnej wody, może skończyć się protestem przez okupacje wodopoju. Mniemam jednak że lwy dobrze wiedzą co dzieje się na ich terenie i sprawa jest już w toku-
Bagieta pytająco uniosła brew i dodała
-Nie było ofiar-

[Tib]

Tib wysłuchał słów hieny, niejednokrotnie marszcząc przy tym brwi. Ano tak, zgodnie z umową wodopój miał być potencjalnym źródłem wody dla stada Baq...
-Cieszę się, że nikt z waszych nie ucierpiał- odparł, a w jego głosie pobrzmiewała wyraźna ulga.
-W takim razie proponuję, żeby twoje stado przeniosła się nad Rzekę Królów. Z tego co mi wiadomo tamtejsza woda nadaje się do picia,i możecie zająć obszar położony blisko naszych terenów. Dzięki temu obydwie strony powinny być zadowolone- powiedział, po czym jeszcze raz przetrawił we łbie wszystko co powiedział. Jego zdaniem miało to jakiś sens.
-A właśnie, czy zamierzasz zostać u nas na dłużej, jak już przekażesz swojemu stadu wiadomosć -zapytał.

[Ventruma]

Ven wybiegła z jaskini i rozejrzała się za kimś, kto mógłby pomóc. Niestety zauważyła tylko Tiba, na którego nadal była zła. Musiała jednak to komuś zgłosić. Podeszła więc do niego z Newtonem na grzbiecie.
-W jaskini gościnnej biega jakiś chory kot który próbuje specjalnie zarażać.-Powiedziała bez żadnych niepotrzebnych rzeczy jak przywitanie się, sprawa była pilna. Co jeśli kot rzucił się na Silvera i w wściekłości wydrapał mu oczy?
-Silver teraz go pilnuję, ale trzeba coś z nim zrobić.-Tib musi ustalić czy mają wściekłego kota zabrać do medyka czy może gdzieś wyprowadzić. Wyglądało to na dość zaraźliwą chorobę, a nie fajnie byłoby gdyby całe LZ ją miało. Ven wolałaby jednak aby kotek nie ucierpiał, nie lubiła krzywdy szczególnie takich bezbronnych stworzonek. Uśmiechnęła też się na powitanie w stronę innych osób które się tu znajdowały. Musi załatwić to szybko i znaleźć Narie, nie da rady opiekować się małym.. nie potrafi.

[Baqiea]

-Cieszę się że tak szybko udało się ustalić najważniejszą rzecz-
Powiedziała hiena uśmiechając się i dodała
-W interesie stada jest to bym pozostała u was. Łatwiej wtedy oceniać nastroje pionujące w stadzie-
Widać było ulgę na pysku bagiety i nim dodała coś jeszcze usłyszała niepokojące informacje od lwicy. Co prawda nie do niej kierowane lecz mogła powiedzieć jedno
-Szczęki mojego gatunku potrafią łamać kości. I choć to mało lwionitarne(hehe twist lew + humanitarne) w przypadku mocno zjadliwych chorób można kogoś tak uziemić do czasu wyleczenie-

[Tib]

-Doskonale, w takim razie witam cię ponownie wśród nas- rzekł, jednocześnie posyłając hienie delikatny uśmiech. Skoro ta sprawa była już załatwiona, to Kanclerz mógł się zająć sprawą z którą przyszła do niego Ven, której w geście powitania posłał delikatne skinienie łbem.
-Silver, powinien sobie poradzić, ale w sprawie choroby powinnaś udać się do Athastana. Podejrzewam, że trzeba będzie zrobić kwarantannę i wszyscy na jakiś czas zostaniecie uziemieni. Ważne, żeby nikt nie opuścił tamtej jaskini a idąc do Athastana unikaj kontaktu z innymi lwioziemcami, bo nie wiadomo, czy już nie zarażasz- powiedział. Kanclerz zdawał obie sprawę, że nie było to zbyt miłe, ale nie mógł dopuścić by choroba się rozprzestrzeniła. Przez swoje roztargnienie nie poświęcił większej uwagi brązowej kulce, która spoczywała na grzbiecie lwicy.
-W takim razie niedługo możesz się przydać- zażartował zwracając łeb w kierunku Baq.
-W każdym razie, jeżeli chodzi o formalności, to to by było na tyle. Pozwólcie, że udam się teraz do swoich spraw- powiedział, po czym posłał zebranym skinienie łbem i oddalił się od Lwiej Skały.

z/t

[Newton]

Maluch z całej siły trzymał się grzbietu cioci Ven, nie chcąc ponownie wylądować na ziemi. Wielki bolący guz na czole z pewnością mu wystarczy.
- Co się dzieje ciociu? Co to za kotek? - dopytywał, mając nadzieję że w całym tym zamieszaniu Ven mu odpowie. Dotąd nie miał wielu okazji by wybierać się gdzieś bez mamy i taty, więc czuł się oszołomiony widokiem tych wszystkich nieznajomych zwierząt. Nie wiedział nawet, że brązowy samiec jest jego dziadkiem, w innym wypadku na pewno Tib wzbudziłby jego większą ciekawość.
- Mogę iść sam, nie musisz mnie nieść ciociu. - oznajmił gdy brązowy powiedział, że muszą znowu gdzieś iść. Bezpieczniej czuł się bliżej ziemi na własnych łapkach. No i przecież nie był już małym dzieckiem.

[Ventruma]

-Ten kotek jest zły, lepiej się do niego nie zbliżaj.-Powiedziała ostrzegawczo. Nie dobrze byłoby gdyby jeszcze Newton się zaraził.
Na słowa Tiba skinęła głową i ruszyła w stronę jaskini Athastana. Na prośbę brązowego, delikatnie zdjęła go z grzbietu i postawiła na ziemi.
-Pójdziemy do medyka, Athastana który zajmie się tym kotkiem.-Powiedziała z uśmiechem i ruszyła w wyznaczone miejsce. Oby nie byli chorzy. Ven nie lubi być chora! W sumie nigdy nie była... ale to nie zmienia faktu. Niedługo potem byli już przed wejściem jaskini. zt jeśli Newton też

[Newton]

- Dobrze ciociu, nie będę. - zgodził się. Zresztą i tak nie miałby się ochoty bawić z kimś kto tak nieładnie pachnie. Wolałby się pobawić z rodzeństwem, ale wszyscy gdzieś sobie poszli kiedy został z mamą w jaskini.
Będąc już na ziemi rozprostował łapy i się przeciągnął. Teraz był już gotów do drogi. Podskakując co kilka kroków, ruszył wesoło za Ven. Zastanawiał się kto to taki jest ten Athastan, ale po co pytać skoro zaraz sam się dowie.

ZT