Stary baobab

[Mistrz Gry]

Nie żyło mu się źle w towarzystwie Ragira. Wręcz przeciwnie, wiódł wolne od trosk orle życie, w którym jedynymi i niezbyt trudnymi zadaniami był zwiad po okolicy. Na ostatniej misji zeszło mu dłużej niż planował (nikt nie musi dowiedzieć się, że nieomal dał się upolować jakiemuś kotu i potrzebował czasu by obrosnąć znów w piórka) i obawiał się, że szef może mieć mu to za złe. Mógł za to odwdzięczyć się świeżutkimi nowinami z krainy. Po powrocie nie zastał Ragira w miejscu gdzie się go spodziewał, wyruszył więc na poszukiwania. Rącze skrzydła i bystry wzrok pozwoliły mu wreszcie wypatrzeć szefa. Oraz inne lwy. I z tego co wiedział na terytorium stada. Oho, niedobrze, czyżby szef wpakował się w kłopoty? Kron wylądował wśród gałęzi baobabu tak by szef mógł go dostrzec i przyglądał się co będzie dalej. Dla pozostałych lwów, jeśli go zauważyły, był jedynie anonimowym ptakiem, takim jakich pełno w okolicy.

[Ragir]

Nie widząc już tej dójki lekko zmarszczył pysk. No cóż. nie miałem najmniejszej ochoty iść teraz i tam z animi. Nie mogłem mieć pewności czy to nie jakąś zasadzka czy coś. Machnąłem ogonem i miałem juz iśc kiedy dostrzegłem mojego towarzysza. Machnąłem mocniej łbem dając mu znak aby przyleciał. Miałem pewne zadanie dla niego. Ruszyłem na wschód oddalając się powoli od drzewa.

[Mistrz Gry]

Dziś nie zapowiadało się na walkę. Na znak Ragira zleciał na ziemię i wylądował przed lwem. Przyczłapał dumnie kilka kroków, po czym poprawił piórka.
- Witaj. Mam ciekawe wieści. - rzekł by usprawiedliwić swą nieobecność. Widząc że Ragir rusza w drogę odbił się od ziemi i wczepił się w grzywę lwa.

[Ragir]

-Zamieniam sie w słuch- Powiedziałem kiedy ptak wylądował na mnie. Spojrzałem na niego kątem oka przez moment i szedłem dalej na wschód. Ciekawiło mnie jakie to ciekawe wieści ma mój towarzysz. Dawno sie nie widzieliśmy ale jak widać, znajdziemy do siebie drogę.

[Mistrz Gry]

Rozejrzał się podejrzliwie wokół, upewniając się że nikt nie słyszy. To co zobaczył szukając Ragira było dość dziwne, a nie chciał by ktoś miał mu za złe podglądanie.
- Coś się dzieje w Grobowcu Świetlików. To w tych górach na południu, słyszałem że tak to się nazywa. - zaczął opowiadać nachylając się do ucha lwa.
- Trójka podejrzanych zwierząt kręciła się tam w pobliżu jakby coś knuły. Na początku zobaczyłem orła, myślałem że spytam go o ciebie, żeby cię znaleźć, ale wyglądał tak, że wolałem się nie zbliżać. Była tam jeszcze antylopa i małpa wymalowana od stóp do głów. Jakiś szaman czy inne licho. Antylopa została na zewnątrz i pilnowała wyjścia a małpa weszła do środka. Akurat w pobliżu nie było lwów ze stada. Ta sprawa cuchnie, nie sądzisz? - zapytał konspiracyjnie. Miał nadzieję, że Ragira zaciekawi to niecodzienne zajście.

[Ragir]

Zatrzymałem sie po tym co mi opowiedział.
-Faktycznie. Tylko- Czy te ziemie nie należą do kogoś?
-Chciałbym abyś został tutaj i poobserwował kto tutaj mieszka. Nim poszedłbym do tej jaskini wolałbym nie wpaść na jakiś strażników- W końcu po co mi kolejna bitka?
-Ja wrócę do groty, chce coś zabrać spotkamy się za pięć ksiezyców miedzy dwiema rzekami an skraju bagien- To akurat takie czas aby on mógł ogarnąć czy te ziemie należą do kogoś oraz abym aj mógł się przygotować.
-Ruszaj- Dodałem a sam ruszyłem teraz na północ. Przyniosę mu cos dobrego do żarcia w nagrodę za dobra robotę.
zt.

[Mistrz Gry]

Zauważył, że Ragira zainteresowała jego wiadomość. To pewnie znaczy, że dobrze spisał się jako zwiadowca.
- Oczywiście, przeczeszę to miejsce wzdłuż i wszerz! - zameldował ochoczo. Bo i czemu by nie, lew dobrze o niego dbał, dzielił się z nim jedzeniem, więc nie miał nic przeciwko wykonaniu zadania.
- Na skraju bagien, zapamiętam. - powtórzył za lwem i zaraz zerwał się do lotu, kierując się w stronę ziem Szkarłatnych.

ZT

[Hamza]

Sporo pytań i nie mniej niepewności w nich mógł wyczuć. Czyżby walczyła sama że sobą? Zabawnie było myśleć że samicą targają za jego sprawą poważne dylematy, nawet jeśli tak nie było. Poruszył płynnie powoli ogonem ocierając nim o własne łapy.
- Nie ciągnąłem cię za sobą, sama za mną poszłaś Pani. - Mruknął i ukłonił się jej lekko. W żadnym wypadku przecież do niczego jej nie zmuszał, jakby mógł śmieć?
- Co mam na myśli...- Uniósł wzrok marszcząc wargi w zamyśleniu. - Mówisz mi o grzechach mojego ojca, nie moich. Tazabana to nie ja, chociaż oczywiście rozumiem że zdrada musiała okrutnie ugodzić w stadny honor.- Zrobił krok w przód w ślad za cofającą się lwicą. - Powiedz mi, ważniejsze jest dla ciebie wrażenie które pozostawił po sobie Tazabana, czy to które zrobiłem na tobie sam? - Te były chyba tak odmienne jak woda i ogień.
- Nie jesteście Złą Ziemią prawda?

[Tendai]

Siedziałem w tych krzakach i obserwowałem wszystko. Jednak usłyszałem jakiś huk. nie był potężny, znaczy tutaj nie. Odwróciłem się w strone, z której dochodził. Wstałem i pobiegłem to sprawdzić. ciotka sobie na pewno poradzi.
zt

[Lyanna]

Wszystko przerwało przerażające huknięcie. Lyanna rozejrzała się nerwowo po okolicy i natychmiast wskazała Hamzie drogę do granicy terytorium, po czym wzięła się nerwowo za poszukiwania źródła tego odgłosu.


z/t
//ciągnie się za długo...