Your life burns faster [ Haki & Kioo ]

[Kioo]

W sumie ewentualne ojcostwo Hakiego chciała obrócić w żart, ale po jego słowach wnioskowała, że może wziął to nieco bardziej dosłownie niż początkowo chciała. Z drugiej strony to dobrze, bo przynajmniej rozwiała chociaż część wątpliwości. Ciekawe, jak już znajdzie ojca, czy przyzna się do niej czy raczej będzie wyrzekać? Skoro ją porzucił...
- Spokojnie, nie chcę żebyś się z mojego powodu narażał. Dam sobie radę - zapewniła pospiesznie, bo sama myśl, że lew miałby ruszyć do tych całych Szkarłatnych o których przecież nie mówił najlepiej dość ją zaniepokoiła.
- Dziękuję - skłoniła jeszcze głową, bo przecież była mu wdzięczna za to, że gotów był działać w ramach pomocy jej osobie chociaż nawet jej nie znał. Dobry z niego facet.
- W takim razie postaram się odwiedzić tego... kanclerza... czy jego Radców - powiedziała spokojnie nieco mozolnie powtarzając tytuły. Ona sama znała tylko rodzinę królewską, tak się wychowała i nie miała do czynienia z innymi układami władzy.

@Haki

[Haki]

Kiedy lwica zapewniła go, że da sobie radę, na pysku Hakiego błysnął delikatny uśmieszek wyrażający politowanie.
-Wiesz, nie chciałbym ci ojcować, w końcu ledwie się znamy ale...nawet sobie nie myśl, że puszczę cię tam samą- powiedział z pozoru wesoło, jednak z jego spojrzenia dało się wyczytać, że mówi teraz całkowicie serio.
-Ledwie postawisz tam swoją łapę a zostaniesz otoczona i w najlepszym wypadku wtrącona do lochu. W gorszym...cóż, nie wiadomo ilu jeszcze gwałcicieli tam mieszka-powiedział. Chociaż Haki lubił postrzegać samego siebie jako osobę wyzbytą zbędnych sentymentów, jednak w głębi duszy wiedział, ze gdyby lwicy coś się stało to poczucie winy dręczyłoby go przez kilka najbliższych tygodni.
-Przy nich akurat nie mogę cie pomóc, bo jakoś nie przepadam za wszelakiej maści przedstawicielami władzy- rzekł wesoło.
-Skoro i tak zmierzasz na Lwią Ziemię, to co ty na to, żebym cię trochę odprowadził? I tak miałem zmierzać w tamtym kierunku- zaproponował.

[Kioo]

Uśmiechnęła się delikatnie kiedy Haki zapewnił, że nie puści jej tam samej. Odruchem spojrzała też w kierunku miejsca, gdzie pewnie znajdowało się opisane Stado Szkarłatnych Grzyw.
- Póki co mogę cię zapewnić, że sie tam nie wybieram. Poszukam, popytam i dopiero jak niczego się nie dowiem, odważę się na jakieś bardziej ryzykowne kroki - zapewniła, patrząc już na samca.
Wizja tego, co mogło by spotkać ją po przekroczeniu granic tamtych terenów nie brzmiała zachęcająco i tym bardziej zniechęciła ją do podróży. Cieszyła się, że poznała samca, który pomógł jej uniknąć wpakowania się w tarapaty przez zwykłą niewiedzę.
- Dziękuję za wszystko. Być może uratowałeś przed kłopotami moje istnienie - rzuciła pogodnie, chociaż wcale nie było jej do śmiechu.
Nie miała mu za złe, że nie zamierzał pomagać jej w rozmowie z władzami. Rozumiała to. Sama też zazwyczaj starała się unikać Króla i jego rodziny, chociaż byli dobrymi lwami i nigdy nikomu nie powiedzieli złego słowa, ewentualnie poza zasłużonymi reprymendami. Stanowiska ją chyba po prostu peszyły. Zwłaszcza teraz, gdy wiedziała, że nawet własna matka jej nie chciała.
- Och, nie mam nic przeciwko. Należysz do tych... Lwioziemców?
Nadal oswajała się z nazwami. Były takie obce, z niczym jej się nie kojarzyły.

@Haki

[Haki]

-To dobrze. Nie chciałbym mieć cię na sumieniu, gdyby coś ci się tam stało- odparł. Gdyby Kioo czymś mu zawiniła, to zielonooki z radością podpuszczałby ją, żeby udała się do Szkarłatnych jednak ponieważ okazał się w porządku on również nie zamierzał być dupkiem.
-Oj tam, śmiało można rzecz, że to cześć mojej pracy- odparł pozwalając sobie przy tym na wesoły uśmiech. Skoro pracował dla Lwioziemców to obowiązywały go również lwioziemskie wartości a przynajmniej te, które nie przeszkadzały mu w pracy.
-I tak i nie- odparł, jednocześnie dźwigając się z ziemi.
-Pracuję dla nich w charakterze najemnika. Jak już mówiłem Lwioziemcy to ciepłe kluchy i potrzebują kogoś, kto od czasu do czasu wypuści się na nieprzyjazny teren i nie da się przy tym zabić. Ponieważ większość swojego dzieciństwa spędziłem w dżungli, gdzie co rusz musiałem zwiewać przed lampartami, to to co robię obecnie nie jest dla mnie szczególnym wyzwaniem- dokończył żartobliwym tonem.

[Kioo]

Czyli miał sumienie. Dobra cecha. I przy okazji ostatnio coraz rzadsza, jak mawiała matka Kioo. Uśmiechnęła się delikatnie. Cieszyła się, że na niego wpadła bo faktycznie uratował jej tyłek przed efektami nieprzemyślanego ruszenia w złym kierunku.
Kiedy zaczął odpowiadać na jej pytanie przekrzywiła lekko głowę i przymrużyła oczy, próbując zapamiętać jak najwięcej i jak najwięcej zrozumieć. Najemnik? Nie zetknęła się dotąd z taką funkcją. Ale na szczęście w dalszych słowach nieco jej rozjaśnił co miał na myśli. Był po prostu lewkiem od brudnej roboty i szedł tam, gdzie innym się nie chciało. Wygodne rozwiązanie, ale w jej rodzimym stadzie nie do pomyślenia. Funkcjonowali inaczej. Co chwilę spotykała się z czymś nowym. Trudno będzie odnaleźć się w tym świecie. Liczyła że nie zawita w nim na dłużej, ale nie waidomo, jak się życie potoczy...
- Podziwiam - powiedziała potem.
- Ja nie odważyłabym się chyba nawet zbliżyć do dżungli... Przeraża mnie tym, że jest taka wielka i zupełnie mi obca... Jak to jest żyć w niej tak no... na codzień?

@Haki

[Haki]

-Oj tam, nie ma czego- machną na to łapą, chociaż zrobiło mu się miło na serduszku.
-Kiedy na Lwiej Ziemi wybuchła wojna domowa mogłem tam zostać i zginąć albo uciec w jakieś bezpieczniejsze miejsce. Nie powiem na początku było ciężko i większość mojej diety stanowiły wygrzebane ze spróchniałych pni robale. Z czasem jednak nauczyłem się polować, kamuflować swoje legowiska, poruszać się cicho i uciekać na tyle szybko by nie dać się złapać lampartom. Prawdę mówiąc niewiele brakowało a pewnego razu te ciemne zmory dorwałby mnie i obdarły ze skóry za to, że podbierałem im jedzenie- powiedział, jednocześnie szczerząc zębiska na wspomnienie tamtych czasów.
-Kiedy trochę podrosłem opuściłem dżunglę i zacząłem podróżować po krainie. Jest tu masa niesamowitych miejsc, które powinnaś kiedyś zobaczyć. Chociażby wschód i zachód słońca nad wielką wodą. Jeżeli chcesz mogę ci kiedyś pokazać tamte okolice- zaproponował. Przez krótką chwilę zastanawiał się czy nie wspomnieć Kioo o Upendi, jednak gdyby lwica dowiedziała się kiedyś więcej o krainie zakochanych to mogłaby posądzić go o niecne zamiary a zielonooki nie zamierzał rozwalać dobrze rokującej znajomości.

[Kioo]

Kiedy wspomniał o jedzeniu robali przez plecy Kioo przebiegł zimny dreszcz. Zatrzęsła się krótko jak jakaś niedorobiona galareta w której brakło żelatyny i skrzywiła pyszczek z niesmakiem. Nie wyobrażała sobie, żeby to jej przyszło żywić się robakami. Chociaż gdyby od tego zależało jej życie pewnie była by w stanie się przełamać, ale na pewno nie bez trudu. Nie przerywała jednak Hakiemu wypowiedzi.
- Wielka woda? - zainteresowała się gdy lew skończył opowieść.
Nie żeby te wszystkie wypowiedzi o dżungli jej nie fascynowały, ale ostatnia myśl była po prostu najświeższa i do niej odniosła się w pierwszej chwili. Zastanaiwała się, jak może wyglądać ta Wielka Woda. Nie znała podobnego określenia. Jednak wiedziała co to woda i co to znaczy "wielka", tylko nie potrafiła tego zestawić z sensem. Jak wielka? Że drugiego brzegu nie widać? A może jest tylko niewyraźny?
- Daleko to? - spytała.
- Ach, no i oczywiście podziwiam jeszcze bardziej, ja bym tam pewnie dnia nie przetrwała... Lamparty to te co na drzewach żyją, dobrze kojarzę? - nie była pewna, bo znała je tylko z opowieści którymi matka straszyła niegrzecznego braciszka.

@Haki

[Haki]

-Wyobraź sobie, że stoisz na ciepłym piachu, delikatny przyjemny wiatr smaga twoje futro a gdy otwierasz oczy masz przed sobą niekończącą się niebieską łąkę, którą przecinają białe grzebienie fal. No i na dodatek ten szum...- rozmarzony lew wspominał czasy, które uważał za jedne z najlepszych w całym swoim życiu.
-Stąd będzie trochę. Musiałbyś iść na południe i uważać na burzowych. To tacy złodupcy, tylko, że próbują udawać dobrych. Mieszkałem u nich przez jakiś czas i zwiałem gdy tylko nadarzyła się okazja. Ich królowa jest mocno szurnięta-powiedział jednocześnie delikatnie krzywiąc się na samo wspomnienie Królestw a Końca Burzy.
-Gdyby od tego zależało twoje życie, to pewnie byś przetrwała. Ja też kiedyś nie wyobrażałem sobie, że będę żreć robale i zasypiać ze świadomością, że we śnie ktoś może wypruć mi flaki. Nigdy nie byłem też specjalnie twardy a jakoś dałem radę. Ty też na pewno byś sobie poradziła-
Albo i nie- dodał w myślach, jednak nie zamierzał demotywować swojej nowej znajomej. W końcu odrobina wiary w siebie jeszcze nikomu nie zaszkodziła.
-Zgadza się. Co gorsza te przeklęte czarne zmory są bardzo terytorialne i nie najlepiej reagują na inne kotowate. Zwłaszcza na lwy. No ale cóż, widać byłem dość sprytny, żeby przeżyć- dodał wesoło.
-A właśnie, jak będziesz na Lwiej Ziemi, to lepiej nie żartuj z grzywy jednego z Radców, ani z tuszy Kanclerza. Podobno są na to dość przeczuleni- zażartował. Gdyby to był ktoś inny to pewnie by go do tego podpuszczał, ale postanowił już, że wobec Kioo nie będzie się zachowywał jak dupek.