Polowanie na antylopę [Datura i Tib]

[Datura]

Czas: poranek, po powrocie Datury na LZ
Miejsce: Lwioziemska sawanna (bonus +15 percepcji i +1 zręczności za umiejętności stadne)
Cel: duża zdobycz - antylopa

Położyła się wśród trawy, obserwując złoty wschód słońca. Mieli spotkać się tutaj wczesnym rankiem, żeby razem zapolować. W oddali widoczna była Rzeka Królów, miejsce do którego zwierzyna często przychodziła zaspokoić pragnienie. To było dobre miejsce, żeby się zaczaić. Wciąż była nieco poirytowana na Tiba za pomijanie ją przy najważniejszych decyzjach, ale miała nadzieję, że następnym razem będzie się liczył z jej zdaniem.
Uniosła się nieco, wypatrując czy Tib się zbliża. Jeśli się spóźni, będzie musiała zacząć polowanie bez niego. Zaczynało już jej burczeć w brzuchu, więc była to najwyższa pora na złapanie śniadania.

@Tib

[Tib]

Po ich ostatnich niełatwych przejściach, spóźnienie się na wspólne polowanie byłoby wydaniem na siebie wyroku. Z tego powodu Tib dołożył wszelkich starań, żeby przyjść na umówione spotkanie o czasie. Widząc swoją ukochaną, Król posłał jej uśmiech.
-Witaj moja droga- wyszeptał na powitanie, po czym czule otarł się o jej szyję łbem.
Następnie brązowogrzywy ułożył się tuż obok lwicy i wzrokiem zaczął przeczesywać okolice wodopoju w poszukiwaniu potencjalnej zwierzyny.

Rzut na percepcję (30+15 z umiejętności stadnej):

Tib wyrzuca 3d100:
24, 29, 16

-Spójrz tam- rzucił, delikatnie szturchając królową.
W odległości kilkudziesięciu metrów od nich znajdowała się antylopa, która nieświadoma jeszcze zagrożenia zmierzała w kierunku wodopoju.

@Datura

[Datura]

Odwróciła się, słysząc za sobą kroki. A jednak przyszedł.
- Wreszcie jesteś. - odpowiedziała z uśmiechem. Kiedy rozłożył się koło niej przysunęła się bliżej, żeby mogli rozmawiać szeptem. Lepiej nie spłoszyć śniadania zanim się pojawiło. A miała dla niego wieści, które nie mogły czekać.
- Spotkałam Ven. Nie uwierzysz jak wyrosła. Jest tak silna, że powaliłaby nosorożca. - mówiła z dumą o swojej przyjaciółce i przepełniała ją radość, że ta odnalazła się w jednym kawałku.
- Obiecała, że spotkamy się na Lwiej Ziemi. I przyjęła posadę w Gwardii królowej. - czy mówiła już Tibowi o gwardii? Nie była pewna. Ale potrzebowała kogoś do ochrony, nie była przecież wojownikiem a wiele osobników mogło jej źle życzyć.
Odwróciła się w stronę rzeki, kiedy Tib ją szturchnął.

Rzut na percepcję (65 +15)

Datura wyrzuca 3d100:
6, 13, 52

Rzeczywiście, przed nimi pasła się całkiem tłuściutka antylopa. Spojrzała porozumiewawczo na Tiba. A więc koniec ploteczek, czas na polowanie.

[Tib]

-Ven? Kiedy zaczął się ten cały bajzel bałem się, że zginęła. Cieszę się, że jest cała i zdrowa a na dodatek stała się silniejsza- wyszeptał w odpowiedzi.
-Gwardia Królewska? Nawet nie wiedziałem, że taką mamy- wypalił wyraźnie zaskoczony.
-Mam nadzieje, ze nie robisz jej po to by przywoływać mnie do porządku- dodał wesoło.
Tib postanowił odłożyć pogadanki na później i skupić się na polowaniu. Mając pewność, że jego ukochana również dostrzegła zdobycz, Król zaczął się skradać w kierunku antylopy.
Kiedy był już wystarczająco blisko Tib rzucił się do ataku by dopaść antylopę zanim ta zorientuje się w sytuacji.

Test zręczności (59+1 za naszyjnik stadny):

Tib wyrzuca 3d100:
58, 69, 41

[Datura]

- Ktoś musi cię pilnować. - puściła do niego oczko.
- A tak naprawdę, to przyda mi się ochrona. - odpowiedziała cicho. Tib zaczął się skradać, więc ona powolutku ruszyła za nim. Nie odrywając wzroku od antylopy skradała się krok za krokiem, próbując nie wydawać żadnego dźwięku.

Zręczność (47 +1)

Newton wyrzuca 3d100:
75, 16, 30

zapomniałam się przelogować

Zwierzę nadal przechadzało się wśród traw nieświadome ich obecności. Udało im się zakraść wystarczająco blisko, żeby rzucić się do ataku.

[Tib]

Najwyraźniej szczęście mu dzisiaj sprzyjało, bo Tib był w stanie zbliżyć się do antylopy nim ta zdążyła się zorientować co się święci.
Król wziął krótki rozbieg, po czym wybił się w kierunku ofiary.

Test waleczności (67):

Tib wyrzuca 3d100:
93, 50, 100

Wszystko zapowiadało się pięknie, jednak w ostatniej chwili roślinożerca musiał zdać sobie sprawę z zagrożenia, by wykonał nagły ruch w bok, unikając tym samym rozpędzonego lwa.

@Datura

[Datura]

Datura ruszyła do ataku zaraz za Tibem. Antylopa w ostatniej chwili uskoczyła przed jego ciosem. W ostatniej chwili zmieniła kierunek ruchu, próbując uniknąć kopyt uciekającego zwierza. Natychmiast po tym ruszyła pędem by zabiec antylopie drogę i rzucić się jej do gardła.

Waleczność (41)

Datura wyrzuca 3d100:
19, 85, 89

Antylopa wierzgnęła po raz kolejny i odskoczyła od Datury zanim ta zdążyła choćby ją zadrapać. Zamiast tego lwica poczuła uderzenie kopyt w bok, gdy ofiara ponownie zaczęła uciekać.

[Tib]

Tib warknął ze złości, gdy zobaczył jak Datura otrzymuje cios kopytem. Król poczuł jak wzbiera w nim gniew, któremu prędko dał ujście rzucając się w pościga za antylopą. Kiedy roślinożerca znalazł się na wyciągnięcie jego pazurów, brązowogrzywy wybił się ku niebu by zanurzyć pazury w jego zadzie.

Test waleczności:

Tib wyrzuca 3d100:
59, 4, 69

Dwa sukcesy: antylopa traci 18 HP.

Co prawda nie udało mu się długo trzymać zwierzyny, jednak jego pazury pozostawiły po sobie podłużne, czerwone szramy na zadzie roślinożercy. Zadowolony z siebie lew, kontynuował więc pościg.

@Datura

[Datura]

Zawarczała ze złości na antylopę. Mogłaby po prostu dać się złapać, jej los i tak był przypieczętowany. Zauważyła krew. Czyli Tibowi udało się zadać cios. Teraz kolej na nią, bo nie mogła przecież być gorsza od samca. Tym razem zamierzała ugryźć antylopę w nogę, żeby utrudnić jej ucieczkę i wierzganie.

Rzut za waleczność

Datura wyrzuca 3d100:
69, 75, 31

Niech to! Zwierz znów się wywinął od jej zębów. Myślała, że będzie szło im znacznie łatwiej.

[koniec tury 1/4]

[Tib]

Zachęcony swoim poprzednim sukcesem lew, ponownie postanowił podejść do ataku. Tym razem spróbował zrównać się z antylopą i z wyskoku uderzyć pazurami w jej bok.

Test waleczności (67):

Tib wyrzuca 3d100:
1, 61, 73

Antylopa traci 18 HP.

Długie czerwone wstęgi przyozdobiły bok roślinożercy, z którego wraz z krwią powoli ulatywało życie. Zadowolony ze swojej akcji Tib zaczął przymierzać się do zadania kolejnego ciosu.

@Datura