Szybki i Ognisty [Dhoruba i Ignis]

[Ignis]

Jego atak dosięgnął celu więc nie przerywał natarcia i od razu zamachnął się łapą, tym razem celując nieco niżej, aby podciąć zwierzynę. Zrobił to szybko i mocno, ale jaki będzie efekt...

► Pokaż Spoiler

Atak

Ignis wyrzuca 3d100:
65, 6, 63

Taki jakiego się dokładnie spodziewał, chociaż nie przewidział, że antylopa kopnie go w między czasie drugą kończyną. Nie ważne! Ważne był fakt, że dosięgnął celu! I na tym się teraz skupił!
@Dhoruba miał jeszcze duże szanse na dosięgnięcie celu, i fajnie by jakby próbował dalej.

Zdrowie Antylopy: -17 HP ---> 66 HP
[1/4 Tur do ucieczki]

[Dhoruba]

Jak podejrzewał, jemu towarzyszowi walka szła lepiej, niż jemu. Nie, żeby w jakikolwiek sposób go to dziwiło. W końcu Dhoruba (przynajmniej we własnym mniemaniu) posiadał całkiem dobry powód, by na co dzień unikać bijatyk. Niemniej, tym razem nie miał zamiaru się poddawać. Obecność @Ignisa dodawała mu odwagi. Samemu raczej nie ruszyłby na dorosłą antylopę, w najlepszym wypadku skupiłby się na osobniku młodocianym, bądź wręcz przeciwnie - starym lub osłabionym.
Czuł ból w kopniętym boku, lecz zacisnął zęby. Zawsze mogło być gorzej, mógł przecież oberwać rogami. Ustawił się pewniej, po czym ponownie rzucił się ku antylopie, celując w drugą z nóg roślinożercy, którą właśnie wierzgnęła. Liczył, że wytrąci ją to z równowagi.

Rzut na waleczność (30+10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
10, 4, 90

2 sukcesy

Udało mu się... No, prawie idealnie. Złapał zębami za wierzgającą nogę, choć odrobinę za późno i trochę za nisko, ale to nic. Zacisnął zęby tak mocno, jak tylko był w stanie i szarpnął całym ciałem. Jak podejrzewał, antylopa miała trudności z utrzymaniem równowagi z jedną nogą w powietrzu, trzymaną przez cętkowanego kota. Dhoruba podejrzewał, że zaraz mu się wyrwie, lecz zanim to się stanie, szarpnął za nogę jeszcze kilkukrotnie, by lepiej wystawić przeciwległy bok zwierzyny na atak ognistogrzywego.

Obrażenia: 11 + 5 (za Znak Łowcy) = 16

Zdrowie antylopy: 66 - 16 = 50 HP

[Ignis]

Gepard wiedział co robić, co dobrze świadczyło o nim jako łowcy. Wykorzystał okienko jakie mu stworzył na atak, więc teraz on będzie musiał wykorzystać zamieszanie jakie robi. Oczywiście zapachnął się łapą, przecinając błyskawicznie powietrze.

► Pokaż Spoiler

Atak

Ignis wyrzuca 3d100:
41, 80, 36

> 2 sukcesy

Było coraz lepiej, antylopa niemalże podłożyła się na jego atak którym przeorał nieco skóry na czaszce jak i części szyi. Naruszył za pewne nieco jej kości. Antylopa właśnie odbiła się w kolejną stronę zmierzając ku upadkowi. @Dhoruba za chwilę będzie mógł zobaczyć, jak z przodu zwierzyny, na niego właśnie wytryska krew, która zamiera w jego grzywie.

Zdrowie Antylopy: -17 HP ---> 33 HP
[2/4 Tur do ucieczki]

[Dhoruba]

Rozluźnił szczęki przy którymś szarpnięciu ofiary, nie chcąc ryzykować dalszych urazów. Oblizał szybko splamione krwią szczęki i wycofał się o krok do tyłu, gdy po kolejnym ciosie lwa antylopa znów się zatoczyła. Wyglądało na to, że coraz trudniej jej było utrzymać równowagę i wkrótce upadnie, a on... Cóż, wolałby żeby nie padła prosto na niego. W końcu antylopa była od niego sporo cięższa i dobrze by się to dla niego nie skończyło.
Roślinożerca krwawił, utykał na pogryzioną nogę i z każdą chwilą tracił siły. Z czego Dhoruba się cieszył.
Zatoczył wokół zwierzyny mniej więcej jedną czwartą okręgu, by koniec końców znaleźć się po jej zadniej stronie. @Ignis atakował od przodu, tak więc on postanowił zająć się tyłami, by nie wchodzić lwu w drogę. Zresztą, wolał być w zasięgu kopyt niż ostrych rogów. Rzucił się w kierunku jednej z tylnych nóg, celując pazurami w mięsisty udziec.

Rzut na waleczność (30+10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
36, 54, 66

1 sukces

Zwierzę chyba wyczuło jego intencję, bo wierzgnęło w odpowiednim momencie, by uniemożliwić gepardowi zrealizowanie swego planu. W dodatku mało brakowało, by oberwał kopytem prosto w łeb, na szczęście roślinożerca chybił i zamiast tego kopnął go gdzieś lekko poniżej barku. Dhoruba syknął i odskoczył od wierzgających nóg, szczerząc odruchowo kły.

[Ignis]

Antylopa nadal biegła, ale widział coraz bardziej opada z sił, jak krwawi, to niezmiernie napędzało go do działania. Chciał i łaknął więcej i więcej. Adrenalina podczas polowania przecudownym uczuciem. Tak po prostu biec przed siebie i mieć frajdę z łowów.

► Pokaż Spoiler

Atak

Ignis wyrzuca 3d100:
50, 53, 53

> 3 sukcesy

Wymierzył kolejny cios prosto tym razem w okolice kręgów szyjnych zwierzyny. Nie miał zamiaru pozwolić jej uciec, aczkolwiek wiedział, że tak jeszcze będzie dychać. Aczkolwiek wystawił ją prosto na kończący atak. Być może @Dhoruba wykorzysta szansę.

Zdrowie Antylopy: -17 HP ---> 16 HP
[3/4 Tur do ucieczki]

[Dhoruba]

Otrząsnął się krótko, po czym rzucił się do biegu, goniąc za zwierzyną. Szybko się z nią zrównał i odrobinę zwolnił, obserwując poczynania lwa, który pędził u drugiego boku antylopy. Gdy ten znów zamachnął się łapą, Dhoruba postanowił skorzystać z okazji, że skupiona na ognistogrzywym nieopatrznie nastawiła drugi bok na jego uderzenie. Poczekał, aż pazury @Ignisa dosięgną celu, znów wytrącając roślinożercę z równowagi. Gdy przy nagłym ruchu stanęła na naruszoną nogę i nieco się zachwiała doskoczył, zamachując się pazurami z zamiarem przeorania nimi po boku i sięgnięcia cieńszej skóry na brzuchu, którą nietrudno było rozpłatać.

Rzut na waleczność (30+10)

Dhoruba wyrzuca 3d100:
57, 28, 21

2 sukcesy

Może i tym razem nie wyszło mu idealnie tak, jak uprzednio zaplanował, lecz jego pazury dosięgły celu. Poczuł, jak wbijają się głęboko w ciało antylopy, rozdzierając tkanki. Ofiara kwiknęła z bólu i w panicznym odruchu próbowała się wyrwać, co jeszcze pogorszyło sprawę. Krew trysnęła z rany, brudząc łapy geparda i porośnięte złocistą trawą podłoże. Łowca zwolnił powoli, przechodząc do truchtu i obserwując jak osłabiona antylopa potyka się o własne nogi i pada na ziemię. Nie miała już siły się poderwać. Szybko się wykrwawiała.

Zdrowie antylopy: 16-16 = 0
Ofiara umiera.

[Ignis]

Ano łowy dobiegły końca, a gepard fantastycznie spełnił się w roli łowcy. Na pewno to nie była jego pierwsza zwierzyna. Lew spowolnił bieg, po czym podszedł do krwawiącej i niedychającej już zwierzyny.
- Dobra robota łowco - Pochwalił z wyraźnym zadowoleniem na pysku, pogładził jeszcze sprężystą skórę, po czym odruchowo zamknął oczy zwierzęciu.
- Nim zaczniesz ja pożerać, najpierw ją oskóruję, a co do twojej zapłaty... - Przerwał po czym sięgnął do swojej torby i wyciągnął pakunek, którym była torba. Wyglądała niczym nowa, pomimo, że Ignis z niej korzystał już wcześniej, co tylko świadczyło o jakości produktu. Następnie przeszedł do pokazu.
- W miarę pojemna z szkieletem wykonanym z żelaznego drewna, który utrzyma jej kształt i wzmocni wytrzymałość. Możesz ją rzucić, kopnąć, a nawet usiąść i się nie wygnie. Chodź tego ostatniego nie polecam. W środku są dwie kory które mogą służyć jako przegrody na surowce, tykwy lub inne przedmioty oraz jako podłoże dla cięższych ładunków, które mogłyby przebić się przez skórę. Dodatkowo posiada kamienne zamknięcia, które utrzymają wszystko w środku nawet jeśli będziesz się turlał z górki oraz pasek, abyś mógł sobie ją przypiąć do łapy, bądź tułowia. Posiada na sobie wygrawerowany znak ognia jako oznaczenie moich tworów jaki stosuję jako rzemieślnik, a jeśli o nią zadbasz tak jak ja, to pewnie posłuży jeszcze twoim wnukom. Unikaj mokrych miejsc, drewno nawet tak wytrzymałe jak żelazne może przez to stać się bardziej wiotkie, a przez to kruche. Co o niej myślisz ? - Przedstawił mu jego zapłatę, a każdy produkt spod łapy lwa był istnym arcydziełem. A przynajmniej on się starał włożyć w każdy twór nieco swojego płomienia. Przekazał gepardowi jego zapłatę, a w między czasie samemu wyciągnął jeszcze drewniany nóż i zacząć już oskórować zwierzę. Na początku odpowiednio rozciął skórę na brzuchu, podbrzuszem i na gardle, jego działania były stanowcze i pewne, choć kiedyś robił to bez pośpiechu, powoli, spokojnymi i płynnymi ruchami. Większość działo się już z automatu, nawet przy trudniejszych momentach szło jak z płatka. Następnie zrobił nacięcia od wewnętrznej strony nóg zwierzęcia, a potem sprawnie z należytą uwagą, dokładnie zaczął oddzielać skórę od mięśni, ścięgna i innych mięsistości. Zacząłem od łap, potem brzucha, grzbietu, ogona, szyi, na głowie kończąc. Nie minęło zbyt dużo czasu, a już skóra i ścięgna znajdowały się już gotowe do użycia. Ciekawe czy byłbym w stanie to zrobić zamkniętymi oczami? Następnie zajął się odcinaniem ścięgien oraz skóry z ogona. Na koniec wyciągnął drewniany pojemnik i zaczął jeszcze wmasowywać w skórę sól. Jeśli miała długo wytrzymać, to musiał ją odpowiednio zabezpieczyć. Ułożył ją i schował dobra z oskórowania do torby, teraz jeszcze się przyjrzał, czy w jakim stanie skończyła jego zbroja, nie odczuwał podczas łowów uderzeń kopyt, ale jego druga skóra już jak najbardziej.

► Pokaż Spoiler

Obrażenia

Ignis wyrzuca 2d10:
1, 10

Więc zdjął ją z siebie szybkim i pełnym ruchem, aby zaczął za pomocą rzemieni naprawić uszkodzenia. Pomimo iż tego typu zbroje zużywają się niezwykle szybko, to dbał niemalże pieszczotliwie o swoje twory, dzięki czemu mu tak długo służyły.

/+ 1x Duża Skóra, + 4x Ścięgna, + 2x paski (ze skóry ogona) /razy 2 Garbarz
+ 1x końcówka ogona, + kości, + Czaszka Antylopy,
- 4x rzemieni

- Torba z paskiem dla @Dhoruba

[Dhoruba]

Z truchtu przeszedł w marsz, by wreszcie zatrzymać się o krok od martwej zwierzyny leżącej smętnie w kałuży własnej posoki. Dhoruba obrzucił ów krwawy widok zadowolonym spojrzeniem. Udało im się. Co prawda nieco się zmęczył podczas walki z roślinożercą, z pewnością antylopa przysporzyła mu więcej problemów niż zające, na które zazwyczaj polował, lecz także i z upolowaniem takiej wiązała się większa satysfakcja. Nie krył swojego zadowolenia, choć był w tym momencie mocno zziajany.
- Dziękuję - odpowiedział @Ignisowi ze swoim zwyczajowym wyćwiczonym uśmieszkiem, kiwając rzemieślnikowi głową. - Bez ciebie by nam się nie udało - dodał po chwili. Zawsze miał w zwyczaju zakładać, że lwy bywają bardzo łase na pochwały.
Pokiwał głową, gdy samiec stwierdził, iż najpierw zajmie się oskórowaniem zwierzyny, po czym przysiadł. Ożywił się wyraźnie, gdy jego towarzysz wyciągnął pakunek, którego zawartości już się domyślał. Obejrzał uważnie podarowaną torbę, najpierw z zewnątrz, a potem zajrzał do środka, kiwając łbem z uznaniem. Nawet ją przymierzył, by się przekonać jak będzie na nim leżeć i czy nie będzie zbytnio mu przeszkadzać w bieganiu. Wyglądało na to, że wszystko było w porządku.
- Porządny wyrób - pochwalił, uśmiechając się lekko. Choć zdecydowanie mówił to bardziej z grzeczności. Sam rzemieślnikiem nie był, tak więc nie był w stanie na pierwszy rzut oka określić jakość torby, no i nie miał porównania. Grunt, że spełniała swoją funkcję i wydawała się całkiem wytrzymała. - Cóż... Za wodą w zbyt dużych ilościach i tak nie przepadam, tak więc nie będzie z tym problemów - powiedział po chwili, pozwalając sobie na niego weselszy ton. Nie kłamał, może od czasu powodzi minęło już sporo czasu, lecz nadal nie pozbył się lęku, którego wówczas się nabawił.
Zamilkł, obserwując, jak samiec zabiera się za pozyskanie przydatnych surowców. Siedział tak, przyglądając się całemu procesowi i wylizując sobie przy okazji zakrwawione łapy.

Rzut na obrażenia

Dhoruba wyrzuca 2d10:
4, 6

Gdy emocje już nieco opadły, poobijane ciało zaczęło powoli dawać mu się we znaki. Krótko ocenił swój stan. Nie dostrzegł ani śladu krwi, kości nie połamał, jak na jego oko skończyło się głównie na siniakach i otarciach. Nic poważnego. Zwłaszcza, że przecież współpracował z medykiem, w razie potrzeby pewnie mu pomoże, by urazy zagoiły się szybciej.

+ torba z paskiem

[Ignis]

Gdy Lew skończył swoje rzemieślnicze obrzędy, antylopa wyglądała zupełnie jakby była naga. I to dosłownie. Ze skóry, ścięgien, kości oraz czaszki. Aczkolwiek nadal zachowywała swój kształt. Nieco makabryczne, ale za to można każdy mięsień dotknąć.
- Skończyłem, jedz ile wewnętrzny płomień zapragnie. W końcu to też twoje trofeum - Odparł Ignis, po czym on również zaczął pożywiać się świeżym mięsem. Dał gepardowi pierwszeństwo, gdy on jeszcze pakował skórę i resztę do torby.
- Jakbym potrzebował znowu łowcy, do łowów, to gdzie cię znajdę? - Zapytał się towarzysza. W końcu upolowali razem zdobycz (i to jeszcze przed buffem polowań ), więc może jakaś współpraca w przyszłości mogłaby nastąpić.

@Dhoruba

[Dhoruba]

Nim rudogrzywy skończył, gepard zdążył wyczyścić swoje łapy. Kiedy usłyszał potwierdzenie @Ignisa, że uporał się ze swoją robotą, skinął głową. Wstał, poświęcając chwilę na przyjrzeniu się oskórowanej antylopie z umiarkowanym zaciekawieniem. Niecodzienny był to widok, lecz jego nie odrzucał. Zwłaszcza, że przez niedawny wysiłek mocno już zgłodniał, a mięso pachniało smakowicie.
Kucnął przy zdobyczy i wziął się za jedzenie, odrywając kolejne kęsy mięsiwa i dokładnie je przeżuwając. Nie śpieszył się z tym.
Słysząc kolejne pytanie samca przełknął porcję, którą akurat miał w pysku i oblizał się pośpiesznie z resztek, nim odpowiedział.
- Najpewniej znajdziesz mnie w okolicy wąwozu - odpowiedział, bo właściwie czemu nie. Może właśnie znalazł kolejny sposób, by nieco zarobić? - A jeśli akurat będę gdzie indziej, poszukaj mojego wspólnika, Nabo. Lew, z umaszczenia trochę podobny do ciebie tylko... Okrąglejszy. Powiedz mu, że znasz Dhorubę i mów od razu, iż chodzi o łowy, by nie było... Nieporozumień - i przede wszystkim by grubasa nie przestraszyć. Postanowił też wspomnieć swoje imię, bo w sumie nie pamiętał, czy w ogóle się przedstawił. - Zapraszam też w tamte strony jeśli zechcesz nabyć nieco całkiem zacnej marulówki - dodał jeszcze, bo przecież zareklamować się nie zaszkodzi.