Podnóże

[Aquila]

Czyli nowicjusz. No ok, czyli nie powinna być aż tak podejrzliwa wobec młodej lwicy.
- Zaginięcie lwa. To może być z nimi powiązane. - Pomyślała na głos.
- Jestem szamanem, Corrax Filius. Dla waszego dobra, odradzam gdziekolwiek chodzi samotnie. Okolica nie jest bezpieczna.

[Ventruma]

-Jestem Ven.- Powiedziała. Po czym zainteresowało ją ,,Okolica Niebezpieczna''- Czemu niebezpieczna?- Zapytała z energią mając nadzieję, że to się powiąże z zaginięciem.

[Tib]

-Nie zmienia to jednak faktu, że mnie okłamałaś i bezsensownie naraziłaś swoje życie- odparł surowym tonem przez cały czas lustrując Ven karcącym spojrzeniem. Tib z natury wolał być wesoły i uśmiechnięty, jednak kiedy wymagała tego sytuacja potrafiła być surowy. Tak jak teraz.
-Than, mógłbyś tu proszę podejść- zawołał w kierunku gwardzisty- byłbyś tak miły i zabrał Ven w jakieś inne miejsce? Narada to nie jest dobre miejsce dla dzieci.
Zwłaszcza dla takich które mogą łatwo dać się złapać i wygadać wszystko co wiedzą- dodał w myślach, po czym westchnął cicho. Całym sercem zgadzał się z Narie ale nie sądził by Ven posłuchała się młodej księżniczki. Następnie jego spojrzenie powędrowało ku Jasirowi a następnie ku nowo przybyłej Corrax, której Tib posłał uprzejme skinienie łbem.
-A wy moi drodzy mówicie, co macie mi do przekazania- rzekł wesoło.

[Ventruma]

-Nie! Ja chce tu zostać! Czemu mam iść! A poza tym to nie było bez sensowne!- Powiedziała wściekła. Tib ją traktował jak dziecko. Po prostu dziecko. Ona już nie była dzieckiem.

[Thanatos]

Od chwili przysłuchiwał się jak Ven rozmawiała z Tibem. Był zaskoczony, że młoda wykazała się taką głupotą, by pójść ponownie sama w tamte niebezpieczne rejony. Thanatos usłyszał, że Tib go woła. Od razu się podniósł, podszedł do towarzystwa i wysłuchał prośby lwa. - Jasne, już się robi.
Nagle Ven zaczęła się awanturować i zauważył, że Tib zaczyna się już trochę denerwować, dlatego popatrzył na nią i pokazał łapą w kierunku Lwiej Skały. - Ven, zapraszam. - popatrzył na nią i ruszył powoli w stronę skały.

[Ventruma]

ehh...- Parsknęła po czym poszła za nim. Nie chciała, żeby Tib był zły, ale się z nim nie zgadzała. Taka była wściekła, że nie mogła tu wytrzymać.- Nie mogę chociaż iść nad rzekę? Proszę Than! To tereny Lwiej Ziemi! Przynajmniej nie będę się nudzić..- Powiedziała.

[Thanatos]

Po chwili zatrzymał się i odwrócił do niej i popatrzył z groźną miną. - Nie wzdychaj mi tutaj i się zachowuj. Co ty sobie myślisz? Na początku łamiesz słowo i idziesz szukać tego lwa, chociaż miałaś tego nie robić i naraziłaś dzięki temu swoje życie. A teraz jeszcze będziesz jeszcze dyskutować w taki sposób. Ven zastanów się co robisz.
Po chwili dodał. - Ehhhh... przestań się tym obwiniać. Tamtemu lwu nic nie będzie.

[Ventruma]

-Wiem, że jak powiedziałeś, że pewnie już nie żyje nie pomyliłeś się tylko powiedziałeś dokładnie to, co chciałeś...- Powiedziała spuszczając wzrok.- Nie chciałam zawieść Tiba.. ale musiałam coś zrobić, bo nikt nic nie robił.. przepraszam..- Łezka jej poleciała, ale szybko ją wytarła tak, aby Than nie zauważył. Nie chciała źle, wręcz odwrotnie. Chciała pomóc.

[Aquila]

- Miło Cię poznać. A niebezpieczne, bo kręcą się tu spiskowcy.- I tu miał zacząć się jej raport. Przeszła od razu do niego bez dalszej zwłoki skoro Tib wyraził zgodę.
- Sledziłam sokoła z bagien aż do ośnieżonego szczytu na wschodzie, jest podległym złowieszczego czarnego lwa noszącego zbroję z kości. Zdał mu raport z naszego spotkania na Bagnie i nie w smak im jest że zawarliśmy pokój z Złą Ziemią, wszystko też wskazuje na to że polują na księżniczkę. Ten czarny wysłał sokoła po jakiegoś Valtana i Eltaena, niewykluczone że któregoś z nich widziałam na pobliskiej sawannie chwilę potem. Cętkowana krępa istota pokryta bliznami. - Jak mówiła, sytuacja jest poważna.

[Thanatos]

Zobaczył, że Ven się posmuciła. - Ale ty nikogo nie zawiodłaś. I przestań myśleć, ze była to twoja wina, bo tak w cale nie było. Teraz nie możemy z tym nic zrobić.
Odczekał chwile i dodał z małym ciepłym uśmiechem. - Proszę przestań się tym obwiniać.